ἐντρίβω
1εντρίβω — (Α ἐντρίβω) νεοελλ. τρίβω με θεραπευτική αλοιφή αρχ. 1. τρίβω μέσα ή πάνω σε κάτι 2. καταφέρω χτύπημα, χτυπώ, κακοποιώ κάποιον («Ίππονίκῳ δέ... ἐνέτριψε κόνδυλον» τού έδωσε γροθιά, Πλούτ.) 3. τρίβω με καλλυντική ουσία 4. μέσ. βάζω καλλυντικά,… …
2ἐνέτριβεν — ἐντρίβω rub in aor ind pass 3rd pl (epic) ἐνέτρῑβεν , ἐντρίβω rub in imperf ind act 3rd sg …
3ἐνετρίβημεν — ἐντρίβω rub in aor ind pass 1st pl …
4ἐντετρῖφθαι — ἐντρίβω rub in perf inf mp …
5ἐντριβεῖ — ἐντρίβω rub in aor subj pass 3rd sg (epic) ἐντριβής proved by rubbing masc/fem/neut nom/voc/acc dual (attic epic) ἐντριβής proved by rubbing masc/fem/neut dat sg …
6ἐντριβεῖς — ἐντρίβω rub in aor subj pass 2nd sg (epic) ἐντριβής proved by rubbing masc/fem acc pl ἐντριβής proved by rubbing masc/fem nom/voc pl (attic epic) …
7ἐντριβεῖσα — ἐντρίβω rub in aor part pass fem nom/voc sg …
8ἐντριβείς — ἐντρίβω rub in aor part pass masc nom/voc sg …
9ἐντριβῆναι — ἐντρίβω rub in aor inf pass …
10ἐντριβῇ — ἐντρίβω rub in aor subj pass 3rd sg …