ἐναποπνέω
1εναποπνέω — ἐναποπνέω (Α) 1. εκπνέω, πεθαίνω κάπου («ὅπως ταῑς πατρῴαις oἰκίαις ἐναποπνεύσωσι», Διόδ. Σικ.) 2. πεθαίνω σε μια περίσταση ή στη διάρκεια ενός έργου ή ευρισκόμενος σε μια κατάσταση («φιλοτιμότερον ἐμφυσῶν ἐναπέπνευσε τῷ αὐλῷ», Λουκ.) …
2ἐναποπνεῦσαι — ἐναποπνέω expire in pres part act fem nom/voc pl (epic doric ionic) ἐναποπνέω expire in aor inf act …
3ἐναποπνεύσωσιν — ἐναποπνέω expire in aor subj act 3rd pl …
4ἐναπέπνευσαν — ἐναποπνέω expire in aor ind act 3rd pl …
5ἐναπέπνευσε — ἐναποπνέω expire in aor ind act 3rd sg …
6ἐναποπνεύσας — ἐναποπνεύσᾱς , ἐναποπνέω expire in pres part act fem acc pl (epic doric ionic) ἐναποπνεύσᾱς , ἐναποπνέω expire in pres part act fem gen sg (doric) ἐναποπνεύσᾱς , ἐναποπνέω expire in aor part act masc nom/voc sg (attic epic ionic) …
