ἐνέρτεροι θ
1ἐνέρτεροι — ἐνέρτερος lower masc nom/voc pl …
2ενέρτερος — ἐνέρτερος, α, ον (Α) (συγκρ. τού ἔνερος, οι) 1. αυτός που βρίσκεται πιο βαθιά, πιο κάτω, πιο υποχθόνιος, τρίσβαθος («καὶ κεν δὴ πάλαι ἦσθα ἐνέρτερος Οὐρανιώνων», Ομ. Ιλ.) 2. (ο πληθ. τού αρσ. ως ουσ.) οἱ ἐνέρτεροι οι ένεροι, οι υποχθόνιοι, οι… …
