ἐλϑεῖν
11Grec pontique — Cet article concerne la langue grecque pontique. Pour le peuple grec pontique, voir Pontiques. Grec pontique Ποντιακά, Ρωμαίικα Parlée en Grèce, Russie, Ukraine, Géorgie, Kazakhstan, Turquie …
12Porphyre de Tyr — Porphyre Philosophe occidental Antiquité tardive Porphyre d après une gravure française du XVIe siècle …
13CANUSINAE russae tunicae — apud romanos, servis militibusque in usu fuêre. Martialis, l. 14. Epigr. 129. Roma magis fuscis vestitur, Gallia rufis, Et placet hic pueris militibusque color. Supra quas (erant enim interior vestis) sagochlamys accipiebatur. Φοινικίδας apud… …
14DIAETETAE — Graece Διαιτηταὶ, Lat. Arbitri, apud Athenienses erant, in quos litigatores de privatis contractibus, pro lubitu compromittebant: eorum sententiae standum erat, nec appellari poterat, vilegis: Ε῎ςται τὰκριθόντα, ὑπὸ τοῦ Διαιτητοῦ κύρια, Arbitri… …
15ENYALII Jovis — mentio apud Ioseph. ex Histiaeo Milesio antiquissimo rerum Phoeniciarum Scriptore, qui de campo Senaar, ubi Babylon condita, sic scribit: Τῶν ευὲ ἱερέων τοὺς διασωθέντας, τὰ τȏυ Ε᾿νυαλέου Διὸς ἱερώματα λαβόντας, εἰς Σεναὰρ τῆς Βαβυλῶνος ἐλθεῖν.… …
16MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere …
17PERSES — I. PERSES Aegei et Medeae fil. Stephano; aliis Persaeo ex Andromeda genitus, Persarum genti nomen dedit, quum prius Κηφῆνες dicerentur, vide Herodot. l. 7. Agatharchides ἔκγονον, i. e. nepotem, Perlei vocat, quem plerique Graeci Persarum nominis… …
18έρχομαι — και έρχουμαι (AM ἔρχομαι) 1. κατευθύνομαι ή πλησιάζω σε κάποιον τόπο ή σε κάποιον πρόσωπο (α. «καὶ ἐπὶ πόλιν δυνατωτάτην νῡν ἐρχόμεθα», Θουκ. β. «τον είδα νά ΄ρχεται προς το μέρος μου») 2. επιστρέφω, γυρίζω πίσω (α. «οὔτ΄ Ὀδυσεὺς ἔτι οἶκον… …
19ανένδεκτος — ἀνένδεκτος, ον (AM) απίθανος, αδύνατος («ἀνένδεκτόν ἐστιν μὴ ἐλθεῑν τὰ σκάνδαλα» (Λουκ. 17.1) …
20εις — (I) και εισέ και σε και σ( ) προ φωνήεντος ή τών πλαγίων πτώσεων τού άρθρου (AM εἰς και ές) πρόθ. που δηλώνει: 1. μέσα («..χύνονται στη θάλασσα», «οἵ τ εἰς ἅλαδε προρρέουσιν») 2. κίνηση προς, σε τόπο («πήγες εις το Μεσολόγγι», «εἰσέβαλε... ἐς… …
