ἐκδοτέον
1ἐκδοτέον — one must give up masc acc sg ἐκδοτέον one must give up neut nom/voc/acc sg ἐκδοτέος masc/fem acc sg ἐκδοτέος neut nom/voc/acc sg …
1ἐκδοτέον — one must give up masc acc sg ἐκδοτέον one must give up neut nom/voc/acc sg ἐκδοτέος masc/fem acc sg ἐκδοτέος neut nom/voc/acc sg …