ἅν τοι
41Archaic Greek alphabets — Greek alphabet Αα Alpha Νν Nu Ββ Beta …
42Дорийский диалект древнегреческого языка — Расположение греческих диалектов в классический период …
43ACCIPITER — apud Aegyptios venti fuit symbolum, teste Orô l. 2. c. 15. ob summam volatus eius celeritatem, quâ id imprimis accipittum genus, quod a palumbis necandis φαςςοφόνον vocatur, praestat, ut Porphyrius docet de abstinent. l. 3. Victoriae item, uti et …
44CHAM — I. CHAM Principum Tartarorum quoque nomen est, et lingua illorum Regem, vel etiam magnum Regem significat. Imperium horum Regna Catay, Tangut, et Tainfu: Item provincias Tenduc, Camul, Ciarchiam, etc. complectitur. Vide supra Caganus, Can, Canis …
45MACULAE — citrearum mensarum, in pretio olim Romanis, memorantur Tertulliano de Pall. c. ult. verbis his: Hem quantis facultatibus aestimavêre ligneas maculas! Earundem Plin. quoque meminit. l. 13. c. 15. Nec enim unius generis, aut nominis, erant. Aliae… …
46ORYNGES Equi — apud Oppian. de Venatione l. 1. equi sunt varii, de quibus ita fcribit. Δοιὰ δ᾿ ἐπ᾿ Ω᾿ρύγγων τελέθει πολυανθέα κάλλη, Τοὶ μὲν γὰρ δειρὴν, καλλιτριχάτ᾿ ἐυρέα νῶτα Γεγράφαται δολιχῇσιν ἐπίτριμα ταινίῃσι, Τίγριες οἷα θοοὶ, κραιπνοῦ Ζεφύροιο γενέθλη …
47SUBULCI — apud Iudaeos, vilissimi Unde est, quod acolastum, ut ad extremas incitas sciatur fuisse redactus, Christus ad pascendos porcos rus amandatum fuisse, narrat Lucae c. 15. v. 15. Nec ratio obscura est, cum fuillae esus Lege olim fuerit prohibitus,… …
48έτοιμος — η, ο (ΑΜ ἕτοιμος, η, ον και ἕτοιμος, ον Α και ἑτοῑμος, η, ον και ἑτοῑμος, ον) 1. ο παρασκευασμένος, ο προετοιμασμένος για κάτι, ο πρόχειρος, ο διαθέσιμος, ο κατάλληλος για άμεση χρήση (α. «ὀνείαθ ἑτοῑμα προκείμενα», Ομ. Οδ. β. «καί τοι ταῡτα… …
49γαρ — γὰρ (σύνδ.) (AM) 1. επειδή 2. βέβαια 3. λοιπόν. [ΕΤΥΜΟΛ. < γε + αρ/άρα. Πρόκειται για συνδυασμό τού επιτατικού γε και τού προσθετικού άρα. Απαντά συχνά στον Όμηρο και σ όλη την αρχαία ελληνική γραμματεία. Εκφράζει κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά …
50ηπεδανός — ἠπεδανός, ή, όν και ἠπεδανής, ές (Α) 1. αδύνατος, ασθενικός («ἠπεδανὸς δὲ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι», Ομ. Ιλ.) 2. εστερημένος τινός, αυτός ο οποίος έχασε κάτι ή τού λείπει κάτι («φάμας ἔσσεαι ἠπεδανά» θα χάσεις τη φήμη σου) 3. εκείνος… …
