ἄλογος

  • 61αλογικός — Φιλοσοφικός όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Σοπενάουερ και τον Χάρτμαν, ο οποίος χαρακτηρίζει οτιδήποτε βρίσκεται έξω από τα πλαίσια των κανόνων και των αρχών της λογικής, στην οποία υπάγονται από τον ανθρώπινο λόγο όσα έχουν… …

    Dictionary of Greek

  • 62αλογοπάθεια — ἀλογοπάθεια, η (Α) παράλογο, ανόητο πάθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < *αλογοπαθής < ἄλογος + παθής < ἔπαθον, πάσχω] …

    Dictionary of Greek

  • 63αλογούμαι — ἀλογοῦμαι ( έομαι) (Α) [ἄλογος] γίνομαι παράλογος, ομοιώνομαι με τα κτήνη …

    Dictionary of Greek

  • 64αλογώ — ἀλογῶ ( έω) (Α) Ι. ενεργ. δεν προσέχω σε κάτι, αδιαφορώ για κάτι, περιφρονώ κάτι 2. είμαι παράλογος (μέσ. ή παθ.) 1. περιφρονούμαι, καταφρονούμαι από κάποιον 2. διαπράττω απρονοησία, παρασύρομαι από κακό ή εσφαλμένο υπολογισμό, κάνω λάθος 3.… …

    Dictionary of Greek

  • 65ασύνακτος — και ασύναχτος, η, ο (AM ἀσύνακτος, ον) [συνάγω] νεοελλ. 1. (για ομάδες) ο μη συναθροισμένος ή συγκεντρωμένος 2. (για γεννήματα) ασυγκόμιστος, αμάζωχτος 3. (για χρήματα) εκείνος που δεν έχει εισπραχθεί αρχ. μσν. (για τιμωρημένους κληρικούς)… …

    Dictionary of Greek

  • 66ασύννους — ἀσύννους, ουν και οος, οον) (Α) [σύννους] ασυλλόγιστος, άλογος, παράλογος …

    Dictionary of Greek

  • 67ενθουσιασμός — ο (AM ἐνθουσιασμός) [ενθουσιάζω] παράφορη έξαρση ψυχικών διαθέσεων που είτε είναι ενδιάθετη είτε εκδηλώνεται με χαρά ή ορμή για ενέργεια ή με επευφημίες («τῆς δυνάμεως ἐπιγνούσης τό συμβεβηκός, τοιοῡτος ἐνθουσιασμός ἐγένετο», Πολ.) νεοελλ. έντονη …

    Dictionary of Greek

  • 68εξωλογικός — ή, ό 1. αυτός βρίσκεται ή διεξάγεται έξω από τη διαδικασία τής λογικής 2. παράλογος, άλογος …

    Dictionary of Greek

  • 69μωρίαι — (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἵπποι καὶ βοῡς ὑπὸ Ἀρκάδων». [ΕΤΥΜΟΛ. Ονομ. πληθ. τού *μωρίας (ο) < μωρία (< μωρός). Για τη σημ. τής λ. πρβλ. άλογο «ίππος», ουδ. τού επιθ. άλογος (βλ. και λ. ἄλογο)] …

    Dictionary of Greek

  • 70παράλογος — η, ο, ΝΑ αυτός που λέγεται ή γίνεται αντίθετα με τον ορθό λόγο, έξω από τους κανόνες τής λογικής, άλογος («παράλογες αξιώσεις») 2. αυτός που υπάρχει ή συμβαίνει όταν και όπως δεν τόν περιμένει κανείς, απροσδόκητος, ανέλπιστος («τὰς αἰφνιδίους καὶ …

    Dictionary of Greek

Страницы