ἄκοντι
1ακοντί — ἀκοντὶ επίρρ. (Α) [ἄκων ΙΙ] χωρίς τη θέληση κάποιου, ακούσια …
2ἀκοντί — unwillingly indeclform (adverb) …
3ακόντι — το ξύλινο εξάρτημα τής βάρκας, κοντάρι με αγκυλωτό άκρο, που χρησιμοποιείται για την ομαλή προσέγγιση στην αποβάθρα ή για τους ελιγμούς σε ρηχά νερά. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. ἀκόντιον, νεοελλ. ακόντιο*] …
4ἄκοντι — ἄκων involuntary masc dat sg ἄ̱κοντι , ἀέκων involuntary masc/neut dat sg (attic) …
5άκων — (I) ἄκων ( οντος), ο (Α) είδος ακοντίου, μικρότερο και ελαφρότερο από το δόρυ, που χρησιμεύει κυρίως σε αθλητικά αγωνίσματα και στο κυνήγι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ΙΕ ρ. *ak «οξύς, αιχμηρός» επαυξημένη με ν πρβλ. και τις λ. ἄκαινα, ἄκαινος, ἄκανθα, ἀκόνη,… …
6ακοντίζω — (Α ἀκοντίζω) 1. ρίχνω το ακόντιο, εξακοντίζω «ἀκοντίζων τὸν ὗν τοῡ μὲν ἁμαρτάνει, τυγχάνει δὲ τοῡ Κροίσου παιδὸς» (Ηρόδ.) 2. χτυπώ με το ακόντιο «ὲς πλευρὰ καὶ πρὸς ἧπαρ ἠκοντίζετο» (Ευρ.) νεοελλ. 1. χτυπώ, λαβώνω με τη ματιά «και την καρδιά μου… …
7προσγίνομαι — ΝΜΑ, προσγίγνομαι Α 1. γίνομαι επιπροσθέτως, προστίθεμαι («τὸ διὰ τῆς θαλάσσης ἐπιστήμονας γενέσθαι οὐ ῥᾳδίως αὐτοῑς προσγενήσεται», Θουκ.) 2. συμβαίνω, γίνομαι, προξενούμαι, προκαλούμαι («παντὶ δὲ ταῡτα ἐχθρὰ καὶ ἄκοντι προσγίγνεται», Πλάτ.) αρχ …
8ἄκονθ' — ἄκοντα , ἄκων involuntary masc acc sg ἄκοντι , ἄκων involuntary masc dat sg ἄκοντε , ἄκων involuntary masc nom/voc/acc dual ἄ̱κοντα , ἀέκων involuntary neut nom/voc/acc pl (attic) ἄ̱κοντα , ἀέκων involuntary masc acc sg (attic) ἄ̱κοντι , ἀέκων… …
9ἄκοντ' — ἄκοντα , ἄκων involuntary masc acc sg ἄκοντι , ἄκων involuntary masc dat sg ἄκοντε , ἄκων involuntary masc nom/voc/acc dual ἄ̱κοντα , ἀέκων involuntary neut nom/voc/acc pl (attic) ἄ̱κοντα , ἀέκων involuntary masc acc sg (attic) ἄ̱κοντι , ἀέκων… …