ἀ-κμή-ς
1κάνω — και κάμνω (AM κάμνω, Μ και κάνω) κατασκευάζω, δημιουργώ, φτειάχνω (α. «δεν τήν έκανες καλά τη βιβλιοθήκη» β. «οὐδ ἄνδρες νηῶν ἔνι τέκτονες, οἵ κε κάμοιεν νῆας ἐϋσσέλμους», Ομ. Οδ.) νεοελλ. 1. επιχειρώ κάτι, προσπαθώ ή αρχίζω μια ενέργεια (α.… …
2κμητός — κμητός, ή, όν (Α) φτιαγμένος, κατεργασμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κμη που εμφανίζει τη μηδενισμένη και απαθή βαθμίδα τής ρίζας καμᾶ (*Kοmeә2) τού ρ. κάμνω (πρβλ. παρακμ. κέ κμη κα) + επίθημα τός. Εμφανίζεται συν. ως β συνθετικό (πρβλ. ανδρό κμητος,… …
3ἴκμη — a plant growing in moist places fem nom/voc sg (attic epic ionic) ἴ̱κμη , ἰκμάω imperf ind act 3rd sg (doric) ἰκμάω pres imperat act 2nd sg (doric) ἴ̱κμη , ἰκμάω imperf ind act 3rd sg (epic doric ionic aeolic) ἰκμάω pres imperat act 2nd sg (epic… …
4Akme — Akme̱ [aus gr. ἀϰμη = Spitze, Gipfel] w; : Höhepunkt, Kulminationspunkt (z. B. einer Krankheit, einer Fieberkurve, des Orgasmus) …
5Akne — Ạkne [vermutlich beruhend auf einer falschen Lesart von gr. ἀϰμη = Spitze, Gipfel, auch = Hautausschlag, bezeugt als Akk. Mehrz.: ἀϰνας] w; , n, in fachspr. Fügungen: Ạcne, Pl.: Ạcnae: Finnenausschlag der Haut; zusammenfassende Bezeichnung… …
