ἀστρᾰπό-πληκτος

  • 1οινόπληκτος — οἰνόπληκτος, ον (Α) πιωμένος, μεθυσμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < οἶνος + πληκτος (< πλήττω), πρβλ. αστραπό πληκτος] …

    Dictionary of Greek