ἀνυπεύθυνος
1ανυπεύθυνος — ἀνυπεύθυνος, ον (AM) (για πρόσωπα) αυτός που δεν υπόκειται σε έλεγχο, που δεν είναι υπόλογος για κάτι αρχ. (για πράγματα) όποιος δεν επιδέχεται έλεγχο ή επίκριση …
2ἀνυπεύθυνος — ἀνυπεύθῡνος , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem nom sg …
3ἀνυπευθύνως — ἀνυπευθύ̱νως , ἀνυπεύθυνος not liable to a adverbial ἀνυπευθύ̱νως , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem acc pl (doric) …
4ἀνυπεύθυνον — ἀνυπεύθῡνον , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem acc sg ἀνυπεύθῡνον , ἀνυπεύθυνος not liable to a neut nom/voc/acc sg …
5ἀνυπευθύνοις — ἀνυπευθύ̱νοις , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem/neut dat pl …
6ἀνυπευθύνου — ἀνυπευθύ̱νου , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem/neut gen sg …
7ἀνυπευθύνους — ἀνυπευθύ̱νους , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem acc pl …
8ἀνυπευθύνων — ἀνυπευθύ̱νων , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem/neut gen pl …
9ἀνυπευθύνῳ — ἀνυπευθύ̱νῳ , ἀνυπεύθυνος not liable to a masc/fem/neut dat sg …
10ἀνυπεύθυνα — ἀνυπεύθῡνα , ἀνυπεύθυνος not liable to a neut nom/voc/acc pl …
- 1
- 2