ἀμέγαρτος

1αμέγαρτος — ἀμέγαρτος, ον (ποιητ.) (Α) 1. (για πράγματα ή καταστάσεις) αυτός που δεν φθονείται, ανεπίφθονος, μη αξιοζήλευτος, μελαγχολικός, θλιβερός 2. (για πρόσωπα) δυστυχής, άθλιος, κακομοιριασμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. &LT; ἀ στερητ. + μεγαίρω «φθονώ»] …

Dictionary of Greek
2ἀμέγαρτος — unenviable masc/fem nom sg …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
3ἀμέγαρτον — ἀμέγαρτος unenviable masc/fem acc sg ἀμέγαρτος unenviable neut nom/voc/acc sg …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
4ἀμεγάρτων — ἀμέγαρτος unenviable masc/fem/neut gen pl …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
5ἀμέγαρτα — ἀμέγαρτος unenviable neut nom/voc/acc pl …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
6ἀμέγαρτε — ἀμέγαρτος unenviable masc/fem voc sg …

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Словари и энциклопедии на Академике