ἀκόσμητος
1ἀκόσμητος — unarranged masc/fem nom sg …
2ακόσμητος — η, ο (Α ἀκόσμητος, ον) αδιακόσμητος, αστόλιστος αρχ. 1. αυτός που δεν βρίσκεται σε τάξη, ακατάστατος, άτακτος 2. (για ύφος λόγου) ακαλλώπιστος, λιτός, απέριττος 3. ανεφοδίαστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + κοσμητὸς < κοσμῶ] …
3ακόσμητος — η, ο 1. αστόλιστος: Η αίθουσα ήταν εντελώς ακόσμητη. 2. ανεπιτήδευτος, φυσικός: Το αφήγημα αυτό είναι απλό και ακόσμητο …
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
4ἀκοσμήτως — ἀκόσμητος unarranged adverbial ἀκόσμητος unarranged masc/fem acc pl (doric) …
5ἀκόσμητον — ἀκόσμητος unarranged masc/fem acc sg ἀκόσμητος unarranged neut nom/voc/acc sg …
6ἀκοσμήτοιο — ἀκόσμητος unarranged masc/fem/neut gen sg (epic) …
7ἀκοσμήτοις — ἀκόσμητος unarranged masc/fem/neut dat pl …
8ἀκοσμήτου — ἀκόσμητος unarranged masc/fem/neut gen sg …
9ἀκοσμήτους — ἀκόσμητος unarranged masc/fem acc pl …
10ἀκοσμήτων — ἀκόσμητος unarranged masc/fem/neut gen pl ἀκοσμέω to be disorderly pres imperat act 3rd pl (doric aeolic) ἀκοσμέω to be disorderly pres imperat act 3rd dual (doric aeolic) …
- 1
- 2