ἀειγενέτης
1αειγενέτης — ἀειγενέτης, ο (Α) (μόνο στον επικό τύπο αἰειγενέτης, ως επίθετο θεών) αιώνιος, αθάνατος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀεὶ + γενετής] …
2ἀειγενέτης — everlasting masc nom sg …
3αἰειγενέται — ἀειγενέτης everlasting masc nom/voc pl (epic) αἰειγενέτᾱͅ , ἀειγενέτης everlasting masc dat sg (epic doric aeolic) αἰειγενέτης everlasting masc nom/voc pl αἰειγενέτᾱͅ , αἰειγενέτης everlasting masc dat sg (doric aeolic) …
4αἰειγενέτης — ἀειγενέτης everlasting masc nom sg (epic) αἰειγενέτης everlasting masc nom sg …
5αἰειγενέτῃσι — ἀειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) αἰειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) …
6αἰειγενέτῃσιν — ἀειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) αἰειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) …
7ἀειγενέτου — ἀειγενέτης everlasting masc gen sg …
8ἀειγενέτῃσι — ἀειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) …
9ἀειγενέτῃσιν — ἀειγενέτης everlasting masc dat pl (epic ionic) …
10αἰειγενέτας — αἰειγενέτᾱς , ἀειγενέτης everlasting masc acc pl (epic) αἰειγενέτᾱς , ἀειγενέτης everlasting masc nom sg (epic doric aeolic) αἰειγενέτᾱς , αἰειγενέτης everlasting masc acc pl αἰειγενέτᾱς , αἰειγενέτης everlasting masc nom sg (epic doric… …
- 1
- 2