سير ar

  • 1سير — سير: السَّيْرُ: الذهاب؛ سارَ يَسِيرُ سَيْراً ومَسِيراً وتَسْياراً ومَسِيرةً وسَيْرورَةً؛ الأَخيرة عن اللحياني، وتَسْياراً يذهب بهذه الأَخيرة إِلى الكثرة؛ قال: فَأَلْقَتْ عَصا التَّسْيارِ منها، وخَيَّمَتْ بأَرْجاءِ عَذْبِ الماءِ، بِيضٌ مَحَافِرُهْ …

    Lisan Al Arab. Arabic explanatory dictionary

  • 2سير — I معجم اللغة العربية المعاصرة سَيْر1 [مفرد]: 1 مصدر سارَ/ سارَ إلى/ سارَ على/ سارَ في| حُسْن السِّير والسُّلوك: مراعاة التَّقاليد، واحترام القوانين قانون السَّيْر: قواعد المرور. 2 انتقال على الأقدام واصل سَيْرَه . 3 عمل، حركة سَيْر المحرّك |… …

    Arabic modern dictionary

  • 3سار | سير | — الوسيط (سَارَ) ِ سَيْرًا، وسِيرَةً، وتَسْيَارًا، ومَسَارًا، ومسيرًا، و مَسِيرةً: مشى. ويقال: سِرْ عَنْكَ: تَغَافَلْ واحتمِل، وفيه إضمارٌ، كأَنَّه قال: سِرْ ودَعْ عنك المِراءَ والشَّكَّ. و الكلامُ أو المَثلُ ونحوهُ: شاعَ وذاعَ. فهو سائرٌ، وسيَّارٌ …

    Arabic modern dictionary

  • 4сайр — [سير] 1. гардиш, сафар, саёҳат, тамошо; сайри боғ гардишу истироҳат дар боғот 2. тамошои идона; сайр кардан а) гардиш кардан; б) аз назар гузарондан; сайри сулук тай кардани марҳилаҳои гуногун дар тасаввуф; сайри таърихӣ назар афкандан ба таърих… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 5серкашмакаш — [سير کشمکش] он чи боиси баҳсу талош ва хархашаю норизогии бисёр шавад: масъалаи серкашмакаш …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 6серқабата — [سير قبطه] 1. қабати бисёр дошта 2. бисёрошёна …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 7сермазмун — [سير مضمون] баландмазмун …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 8сияр — [سير] а 1. ҷ. сират 2. шарҳи ҳол ва сифоти гузаштагон (бештар авлиё) …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 9أسر — أسر: الأُسْرَةُ: الدِّرْعُ الحصينة؛ وأَنشد: والأُسْرَةُ الحَصْدَاءُ، والْـ ـبَيْضُ المُكَلَّلُ، والرِّمَاح وأَسَرَ قَتَبَهُ: شدَّه. ابن سيده: أَسَرَهُ يَأْسِرُه أَسْراً وإِسارَةً شَدَّه بالإِسار. والإِسارُ: ما شُدّ به، والجمع أُسُرٌ. الأَصمعي: ما …

    Lisan Al Arab. Arabic explanatory dictionary

  • 10أسر — I الوسيط (أَسَرَه) ِ أَسْرًا وإِسَارا: قَيَّده. و أَخذه أَسيرًا. (أَسِرَ) البولُ َ أَسَرًا: احتبس. فهو أَسِرٌ. (اسْتأْسَرَه): أَخذه أَسيرًا. و له: استسلمَ لأَسْرِه. (الإِسار): ما يقيَّد به الأَسيرُ. (ج) أُسُر. (الأَسْر): شدة الخَلْق. يقال: شدَّ… …

    Arabic modern dictionary