өкше із
121долап — (Өзб., Ташк.) намысшыл, дөң мінез. Болат, Болат, Болат, Сен бір жүрген д о л а п, Сен жұлқынып кеткенде, Қораға қойың толат (Алтыбашпай өлеңінен). [Тәжікше дулоб у шулы, топалаңшыл (Тад. рус. сл., 1954)] …
122долық — 1 Қ орда., Арал) шыңырау құдықтың лай, батпағын арылту үшін қолданылатын қап, ыдыс. Шыңырау құдықтан д о л ы қ п е н лай шығарып, судың бетін аштық Қ орда., Арал). қ. долы 2. 2 (Сем.: Абай, Ақс., Көкп., Шұб.) бәйге атының желігі. Аттың д о л ы ғ… …
123дүрбей — (Ауғ.; Ир.) дүрбі. [Түрікше дүрбей (Тур. рус. сл., 1977)]. қ. дүргі …
124әмейі — (Орал, Жән.) жай, қарапайым. Іші суық ә м е й і үйден артық ешнәрсесі жоқ (Орал, Жән.). Көшеде өтіп бара жатқан адамдар сезбесін деген пікірмен ол басқыштың оң жақ сәкісіне отырды да, ә м е й і адам сияқтанды (Х. Есенж., Ақ Жай., 18). [Түрікше… …
125әнәр — (Өзб., Ташк.; Шымк.: Арыс, Сарыағ., Шәу.) үлкен арық, бас арық. Егінге ә н ә р д е н су жібердік (Шымк., Сарыағ.). [Тәжікше әнһар; өзб. анхор (Ю. Абд., КД., 54)]. қ. әнер …
126әрік — 1 (Өзб., Там.) кеуректің тамыры. [Түрікше ірк тамыр деген мағынаны білдіреді. (Тур. рус. сл., 1977)] 2 (Жамб., Сар.) құрметті орын; тақ. Ерте кездердегі хандар отыратын биік жерді ә р і к дейтін еді (Жамб., Сар.) …
127көттік — (Гур., Маңғ.; Көкш.: Қ ту, Еңб.) аяқ киімнің сірісі. Етіктің к ө т т і г і мықты болса, өкше қисаймайды (Гур., Маңғ.) …
128қайырсық — (Монғ.) жәшік, жәшікше. Бір қ а й ы р с ы қ сіріңке кеміп қалды (Монғ.) …
