ұршық
1ұршық — зат. а н а т. Ортан жіліктің жамбас шұңқырына кіріп тұратын доғал басы. Бұл үшін ортан жіліктің ұ р ш ы қ деп аталатын басының сіңірін пышақ ұшымен кесу керек (Қ.Салғарин: Ана тілі, 21. 02.1991, 6). Ұршығы айналып тұрған. Арықтаған, жүдеген.… …
2ұршық толма — (Көкш., Қ ту) екі ұршық жіптің жиынтығы, яғни екі ұршық толған жіп. Ұ р ш ы қ т о л м а д а н бір қолғап шығады (Көкш., Қ ту) …
3ұршық бас — зат. Жіп иіруге қолданылатын ұршықтың тастан жасалған бас жағы …
4ұршықбас — зат. Ірі қараның ортан жілігінің жамбас ұясына кіріп тұратын жұмыр басынан жасалған ұршықтың басы (ебелегі) …
5ұршық — зат. Шүйкеленген жүннен жіп иіріп алуға арналған аспап …
6құршы — зат. көне. Әскер басшысының көмекшісі; адъютант. Итінің бұл өзгерісін көрген Ақсақ Темір «біреу міреу талап тастап жүрер» деп сескеніп, қ ұ р ш ы с ы н а «Көксемсерді шынжырлап ал» демек болды (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 255). Тыпыршып безек… …
7ұршық бас — (Қост., Жанг.) шөп, егін машиналарының шалғысын бекітетін жер. Шөп машиналарының барлығында ұ р ш ы қ б а с т а р ы мықты екен (Қост., Жанг.) …
8бұршы — (Шығ.Қаз., Күрш.) бұрғышы, кен қазушы, тесуші. Б ұ р ш ы л а р планды асыра орындайды (Шығ.Қаз., Күрш.) …
9парш — м., парша ж., парх – то же, прилаг. паршивый, укр. парх, блр. пархi, паршы мн. Ввиду наличия ар из ър следует рассматривать односложные, особенно несущие ударение на ар формы как заимств. из польск. раrсh, мн. раrсhу парша, чесотка (ср. Преобр.… …
10көзе-құмыра кәсіпшілігі — Күйдірілген балшықтан ыдыс аяқ, мүсін, ойыншық т.б. жасау. Ертедегі көзе шеберлерінің балшықты қолдан илеп, ыдыс аяқты қолдан жасау әдістері әр түрлі болған: 1. Шыбықтан тоқылған себеттің немесе ағаш ыдыстың сыртын балшықпен қаптап, одан соң… …
