үстелдің аяғы

  • 1тегерік — зат. Ыстық шәугім мен шәйнектің астына (дастарханды, үстелді күйдіріп кетпес үшін) қойылатын металл бұйым …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 2жаулық — 1 1. (Көкш., Қ ту; Қост.: Об., Торғ., Жанг.; Павл., Ерт.; Қ орда, Арал) кимешек. Ж а у л ы қ қазір жоқ, бұрын ақ матадан істелді (Көкш., Қ ту). Бәтіш ж а у л ы ғ ы н алшысынан тастап шәй ішіп отыр Қ орда., Арал). Ж а у л ы қ т ы жауын далаға… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 3қашы — (Қарақ.) су шығып кетпес үшін істелетін бөгет. Селоға су шығып кетпес үшін үлкен қ а ш ы істелді (Қарақ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 4сейсеп — 1 1. (Алм.: Шел., Нар., Кег.) көрпенің астары. Мына көрпенің с е й с е б і н жуатын болған екен (Алм., Нар.). 2. (Көкш.: Щуч., Еңб.; Жамб., Жам.) керуеттің үстіне жабатын ақ мата. Темір төсектің тұсына Наташа ақс е й с е п тұтып, шымылдық… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 5табан — 1 (Монғ.) балғаның ұратын жалпақ жағы 2 (Шымк.: Түлк., Сайр.) фундамент. Ол там іргесінің т а б а н ы н жасады (Шымк., Сайр.) 3 1. (Гур., Тең.) қайықтың астыңғы тақтайы, қайықтың табаны. Ол қайық т аб а н ы н д а ғ ы суды төкті (Гур., Тең.). 2.… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 6шаршау — 1. (Рес., Орын.) терезе пердесі. Терезенің ш а р ш а у ы н бір жағына сырып қойшы (Орын., Ад.). Терезелердің ш а р ш а ул а р ы түсіріліп, форточкалары жабылыпты («Окт. туы», 8.10.1958). 2. (Көкш., Еңб.) үйдің бір жағын бөліп тұратын перде. 3.… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 7жымсиыңқыра — ет. Сәл пәл жымиған болу, жымсию. Сондықтан да шығар, қап қара үстелдің арғы жағындағы ақ жейделі, қызылшырайлылау, ж ы м с и ы ң қ ы р а ғ а н ректор бұған түсінікті сезілді (М. Байғұт, Бұла бұлақ, 130) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 8күмбар — зат. жерг. Құты (банка). Үстелдің үстіне шам жағып, оның үстінен пияла к ү м б а р төңкерсең, өлімсіреп сөнгенін көреміз (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 9, 307) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 9қызылшырайлылау — сын. Сәлпәл қызылшырайлы; қызылшырайлырақ. Сондықтан да шығар, қап қара үстелдің арғы жағындағы ақ жейделі, қ ы з ы л ш ы р а й л ы л а у, жымсиыңқыраған ректор бұған түсінікті сезілді (М.Байғұт, Бұла бұлақ, 130) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 10оби — ет. жерг. Қоқыраю, қоқию, қалқию. – Алексей, сен тар жерде аяққа оралып, о б и ы п отырмай үстелді біздің залға даярла (К.Сегізбаев, Біз қалада., 46). Расыл екі салт аттының бірі бұжыр Мұқан екенін ат үстіне қондырған қарақшыдай о б и ы п,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі