ҡаршы яҡтар

  • 1қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 2ақ тұйғын — зат. Қаршыға тұқымдасына жататын алғыр жыртқыш құс. Салмағы 500 1090 г. Құстың келіп қайтуы кезінде «ақтұйғын» бірен сарандап Қазақстанның көптеген аудандарында кездеседі. Ұясын тік жар қабақтар мен ағаш басына салады. 3 жұмыртқа салып, оны 28 30 …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 3асық — 1 (Жамб.: Шу, Св.; Шымк., Мақт.) артық. А с ы қ сөзі бар кісі екен. Ақ теңіздей толқын тасып Жерім толды төрт түлікке, Жоспар толық болып а с ы қ Орындалды күнделікте (Жамб., Шу). Былтыр мал пыланын а с ы ғ ы м е н орындадық (Жамб., Св.). Біздің… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі