қауын

  • 121әйет — (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж., Байр.) дуал. Үлкен ә й е т т і ң ішіндегісінің бәрісі қауын мен қарбыз (Түрікм., Тедж.). [Түрікменше хаят (Туркм. рус. сл., 1940); аят аула, дуал, қорашық, не есік алдындағы сарай (Л. Буд., I, 173, 523)] …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 122әміре — (Қ орда: Сыр., Жал.) іші қызыл, қабығы жұқа, тәтті қауын, салмағы 1 2 кг …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 123әңгелек — (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Жамб.: Жуа., Луг., Шу, Мер.; Алм.: Кег., Шел., Жам.; Өзб., Ташк.; Ауғ.; Ир.) ерте пісетін кішкене сары қауын. Ә ң г е л е к к е аузымыз ерте тиеді Қ орда., Жал.). Кеше ап келген ә ң г е л е к тәтті екен (Алм., Шел.). Ә …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 124әппен — (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж., Байр.) қауын, қарбыз тұқымын отырғызатын шұңқыр. Ә п п е н д е р д і ң нобайын қазған осы балдар (Түрікм., Таш.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 125әулі-харем — (Қарақ.) шөпті мал жеп кетпес үшін сыртынан орай қазылған ор. Егілген қауын қарбызды, пиязды, т. б. жалпы алғанда бау бақшаны малдан қорғау үшін, сыртын шеңгел, тал, т. б. қоршау. Бірінші сыңары «әулі» қарақалпақ тілінде хәули үй деген мағынаны… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 126жап — 1 1. (Қ орда: Сыр., Шиелі, Арал, Қарм.; Шымк.: Шәу., Қызылқ.; Қост.: Аман., Жанг.; Ақт., Ырғ.; Қарақ.) егіннің ішіне су жіберетін кішкене арық. Ж а п т а н алынған су егіске тарайды Қ орда., Қарм.). Үлкен арықтан шыққан ж а п т а р қарықтар (қ.)… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 127жарылай — (Қ орда: Жал., Сыр., Шиелі; Қост., Жанг.) жартылай. Осы ауылдың тең ж а р ы л а й ы ағаш үй (қ.) тігіп отырады Қ орда., Жал.). Осыңды ж а р ы л а й маған берші (Қост., Жанг.). Ол аяғындағы айранды ж а р ы л а й ішті де, тұлданып отырған сары… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 128жегелек — (Алм., Шел.) қауынның кішкене түрі. Біздің жақта ж е г е л е к қауын көп. Ж е г е л е к дәнді болады (Алм., Шел.). қ. жамбырша, жәмбілше …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі