қатын

  • 31жаулық — 1 1. (Көкш., Қ ту; Қост.: Об., Торғ., Жанг.; Павл., Ерт.; Қ орда, Арал) кимешек. Ж а у л ы қ қазір жоқ, бұрын ақ матадан істелді (Көкш., Қ ту). Бәтіш ж а у л ы ғ ы н алшысынан тастап шәй ішіп отыр Қ орда., Арал). Ж а у л ы қ т ы жауын далаға… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 32зерең — 1. Қ орда., Арал; Ақт.: Ырғ., Ойыл; Гур.: Маңғ., Есб.; Орал, Қара.; Рес., Орын.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх., Мары) үлкен сырлы аяқ. Маған з е р е ң г е айран құйып берші (Ақт., Ойыл). Бар з е р е ң д і сындырып алып, енді кісі келгенде қиын… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 33зәлоқ — (Ақт., Ойыл) жұқа сылақ. Үйдің төбесіне топырақ тастамай ақ з ә л о қ саламыз (Ақт., Ойыл). Әйтпесе мен бір қатын құрлы үй төбесіне з ә л о қ құя алам, бір қатын құрлы үй сылай аламын, – деп Серкеш екілене сөйледі (А. Нұрм., Құл. аж.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 34кеуіл — 1 (Жамб.: Қорд., Шу, Луг.; Қ орда: Арал, Шиелі, Сыр., Жал., Қарм.; Ақт.: Қараб., Ырғ.; Гур., Маңғ.; Қост., Тоб.; Рес., Орын.) көңіл, ой. Анада бір кездескенімде колхоз бастығына к е у л і м д е жүрген ойларымды айттым Қ орда., Сыр.). Осы жасқа… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 35күйреуік — 1 (Жамб., Шу; Қ орда: Сыр., Жал., Арал; Ақт., Ырғ.; Түрікм., Красн.; Шымк., Түркіс.) түсі бозғыл, басы бүршікті түк түк келген, биіктігі жусандай, татырға шығатын өсімдік. К ү й р е у і к болған жерге тары жақсы шығады (Ақт., Ырғ.). К ү й р е у і …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 36күл — 1 1. Қ орда., Арал) шешек, қорасан. Балаларға к ү л шығу да тоқталды Қ орда., Арал). Оның бетіндегі бұжырлар – к ү л д і ң дағы Қ орда., Арал). 2. (Сем., Ұрж.; Қ орда, Қарм.; Түрікм., Красн.) ұсақ мал денесіне бөртіп шығатын жара. Қойға к ү л… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 37күреңсе — (Жамб., Мер.) 1. сазды жерге шығатын шабындық шөп. 2. раңның бүр тастаған кезі. Көктемде бірінші шығатын шөп – раңның өсіп, басына бүрі шыққан кезін к ү р е ңс е деп те атайды (Жамб., Мер.). 3. (Талд., Панф.; Жамб., Шу; Шығ.Қаз., Тарб.) мал жақсы …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 38қазоты — 1. (Көкш., Қ ту; Қ орда, Арал) жиі жиі болып, қой жабағысы секілді тұтасып өсетін шөп. Әлжан күлкі қысып, Қорадағы қ а зо т ы көкке құлай кетіпті (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 150). 2. Қ орда., Арал) құмды, кейде сулы жерге шығатын өсімдік. Қ а з о т ы… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 39қарғатұяқ — 1 1. (Түрікм.: Красн., Таш., Тедж.; Қ орда, Қарм.) сүйірлеу жапырағы бар, көп бойлап өспейтін, құмды жерге шығатын өсімдік. Қ а р ғ а т ұ я қ т ы қой ешкі жейді Қ орда., Қарм.). 2. (Шымк., Түркіс.) құмға шығатын түсі көк, сүйірленген жапырағы бар …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 40қарсы ілгек — 1. (Қ орда: Арал, Сыр.; Қарақ.) бұрынғы кезде қыздар шапанына тағатын күміс ілгек, бір біріне ілінетін екі жақты ілгек. Қамзолыма тағатын қ а р с ы і лг е к іздеп отырмын (Қарақ.). 2. (Өзб.) тиыннан істелген түйме. Қ а р с ы і л г е к бірі… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі