қатын

  • 21Увайси — Джахан Атын Увайси (псевдоним; также Увайса, Вайси, настоящее имя Джахан биби или Джахан Атын; 1781(1781) 1845)  поэтесса, классик кокандской (узбекской) литературы на чагатайском языке. Наряду с Надирой и Махзуной является… …

    Википедия

  • 22Бабаджи хатун — Памятник усыпальница Мавзолей Бабаджи хатун каз. Бабажы қатын кесенесі …

    Википедия

  • 23Ислам — немесе мұсылмандық (араб. момындық, бағыныштылық) әлемдік ірі діндердің бірі, негізінен Таяу және Орта Шығыс, Солтүстік Африка, Оңтүстік Шығыс Азия елдерінде, сол сияқты ортаазиялық, Солтүстік Кавказ, Закавказье, Татарстан және Башкирия… …

    Философиялық терминдердің сөздігі

  • 24Нус — (гр.nous ) ақыл, парасат, ой) – грек философиясының ғарыштың барлық ойлағыштық, интелеллигибельдік (сезімнен тыс, табиғидан тыс) заңдылықтарын білдіретін аса маңызды категорияларының бірі. Осы ұғымды бекітудің алғашқы әрекеттері Гомерде, Фалесте… …

    Философиялық терминдердің сөздігі

  • 25Хадзыргъ кæнын — см. Хадзыргъ кæнын – перевод Хадзыргъ кæнын –Атынæджы бæрæгбоны размæ хос кæрдынмæ бавналын. Атынæг иу кодтой хосгæрдæнтæ æмæ сæрдыгон хуымгуыстыты райдайæны. Æнæ хъæугуывд æмæ бæлвырд фæткмæ гæсгæ не скувгæйæ, æвастæй хос кæрдынмæ бавналын нымад …

    Словарь по этнографии и мифологии осетин

  • 26күйдіргі — зат. Денені қатты күйдіріп жандырып шығатын, адамға ауру малдан жұғатын іріңді жара …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 27опа — ар. зат. Қыз келіншектер бетіне жағатын, майда ақ ұнтақ. ар. зат. Қыз келіншектер жағатын, майда ақ ұнтақ. ар. зат. Қайыр шапағат, ізгілік, құт …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 28азын-шоғын — (Орал, Чап.; Қ орда: Арал, Қарм.) азды көпті, азғана. Тұра тұр, мына жерде а з ы н ш о ғ ы н шаруам бар еді (Орал, Чап.). Мектептің оқушылар коллективі мұндай а з ы н ш о ғ ы н істеген жұмыстарына қанағаттанып қалмайды («Екп. жол», 11.06. 1959).… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 29дәнге шығу — (Маң.: Маңғ., Шевч.) дәннен өну, дәннен көктеп өсу. Д ә н г е ш ы ғ ат ы н шөпті өлі шөп дейміз. Өлі шөп жазда ерте қурайды. Мал күзде өлі шөптің сөгін жейді (Маң., Маңғ.). Маңғыстауда жергілікті халық шөпті дәнге шығатын, тамырға шығатын шөп деп …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 30жалманқұлақ — 1. (Алм., Жам.; Жамб.: Шу, Мер.; Сем.: Ұрж., Аяг.) ащылы, сор жерге шығатын жапырақты шөп. Ж а л м а н қ ұ л а қ қыста да қурамайды (Алм., Жам.). Ж а л м а нқ ұ л а қ т ы түйе, ешкі сүйсініп жейді (Жамб., Шу). 2. Қ орда., Арал) майда жапырақты,… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі