җен зәхмәте кагылу
1кагылу — 1. (Кагу) 2. Орыну, тию, җиңелчә генә бәрелү 3. Юлдан, баскан, утырган урыннан тайпылу, чыгу 4. Тию, орыну. Берәр нәрсәне үзләштерү, алу 5. Берәр нәрсәгә карау, кагылышлы булу сиңа да кагыла 6. Нәрсәгә дә булса тукталу, искә алу 7. Юл уңаенда… …
2тию — 1. Берәр нәрсәгә бәрелеп тукталган хәлдә тору яки шундый торышта булып алу; кагылу, орыну яки терәлү. Орыну, орынып яту. Берәр нәрсәгә яки берәр чиккә җитеп тору яки җитеп терәлү 2. Кызу хәрәкәт уңаена яки җилләнеп, очып килеп бәрелү. Бик каты… …
3тукыну — кит. 1. (Намуска, вөҗданга һ. б. га) тию, кагылу. (Кул белән) кагылу, тию 2. күч. Буйсыну, баш ию …
4йогану — диал. Кемгә яки нәр. б. кагылу, тотыну искегә йогансаң, исең китәр …
5мимоза — 1. Кузаклылар семь. тропик үсемлек (агач, куак, лиана) ; кайбер төрләренең яфраклары аз гына кагылу белән йомарланып китә 2. Мәңге яшел һәм вак, сары себерке чәчәкле акация төре …
6орыну — 1. Тию, кагылу; тиеп, кагылып китү …
7орынып — Бик якын, янәшә 2. Нәр. б. рөхсәтсез тотыну, кагылу, тию. күч. Кем. б. иминлеген, тынычлыгын бозу; һөҗүм итү …
8сөял — (СӨЯЛЛЕ) (СӨЯЛЛӘНҮ) – 1. Тире өстенә үсеп чыккан, орлык зурлыгындарак каты төер; рус. Бородавка 2. Аяк кулдагы тиренең: озак эшләүдән, сыдырылудан бирчәю сәбәпле кабарыбрак һәм катыланып калган урыны. СӨЯЛГӘ БАСУ – Берәүнең аеруча борчыган,… …
9типке — Кыйналу, кыерсытылу; читкә кагылу (тибелү) хәле; кемнең дә булса кыйнавы, кыерсытуы бай хатыннары типкесендә йөргәнче …
10тотыну — 1. Берәр нәрсәгә кул белән ябышу. Берәр нәрсәне кулга алу мылтыгына тотынды. Берәр нәрсәгә яки кешегә орыну, кагылу, тию 2. Бер беренең кулларыннан тоту 3. сөйл. Нин. б. эшне башкарырга, үтәргә керешү, башлау эшкә т. – тагын шул бөҗәкләргә… …
- 1
- 2