яулык бөркәнү
11ас — I. (АСТЫ, АСТЫНА, АСТЫНДА...) – и. 1. Нәр. б. түбән урыны; киресе: Өс 2. Нәр. б. эче яулык асты, тун асты 3. Нәр. б. асты тирәсендәге урын чирәмлектә таган астына җыелдылар 4. Яткан яки утырган урын сыер астын чистарту 5. Аяк киеменең җиргә басып …
12болгау — 1. Нәр. б. һавада арлы бирле әйләндерү, селкү, айкау, чайкау яулык б. , кул б. 2. Болгату (1) …
13җилләнү — 1. Җил чыгу, җил исеп тору 2. Кәгазь, яулык, кул кебек яссы әйберләрне тиз тиз селкеп, үз янында аз гына җил барлыкка китерү, һаваны җиләсләндерү. Гомумән, җилдә торып, тирләгәнне бетерү, суыну 3. Җил тәэсирендә уйнау, селкенү урман җилләнеп… …
14кушъяулык — Ике кат итеп ябына алырлык зур яулык; бөркәнчек …
15кыек — (КЫЕКЛАУ) – I. 1. Корылманың, өйнең кыеклап эшләнгән түбәсе. Кыек түбәнең эчке почмагы. Нәр. б. авыш итеп ясалган өслеге 2. сөйл. Кисәк, ярчык, кыйпылчык көзге кыегы 3. диал. Тукыманы берәр нәрсә тегү өчен кискәннән соң калган вак кына кисәк. Оч …
16кыекча — Өчпочмаклы кечкенә яулык; рус. Косынка …
17тасмал — диал. Башка урый торган чигүле озынча яулык …
18тастар — 1. Махсус агартылган нечкә җитен җепләрдән тукылган һәм затлы тукыма саналган ак киндер 2. этн. Башлыча ак киндердән киселгән озынча яулык, шарф (баш башлары салынып торган һәм аны яшь киленнәр урап йөргән) 3. Бәбиләргә азык салып каптыра торган… …
19чөю — 1. Югарыга ташлау, ыргыту 2. Бик нык куануны белдереп, кемне дә булса кулларда тотып югарыга берничә тапкыр ыргыту 3. Кемне дә булса күтәреп алып егу (көрәштә) 4. Ату (һавага ракета җибәрү тур.) 5. Югарыга, өскә күтәрү башын чөеп эчеп җибәрде.… …
20шарф — Муенга урау, башка бәйләү, бөркәнү яки җилкәгә салу өчен озынча яулык …
