эреп төшү
1әле — I. рәв. 1. Хәзер, шушы вакытта. Генә кисәкчәсе белән килеп, яңа гына , күптән түгел дигәнне аңлата 2. Шушы вакытка кадәр, моңа кадәр, хәзергә 3. Әлегә; һаман да (дәвамлы эш процесс тур.) әле кар да эреп бетмәгән II. ӘЛЕ – кис. 1. Боеру, үтенү… …
2җебетү — 1. Каткан, кипкән әйберне суга яки башка сыеклыкка салып йомшату. Тире, сүс һ. б. ш. нәрсәләрне эшкәртү алдыннан билгеле бер вакытка суда тотып йомшарту 2. Чылату; юешләндерү арышны җебетмик, чәчәрсең аннары 3. з сыз. Туң җир эреп, юл, аяк асты… …
3җепшек — (ҖЕПШЕКЛЕК) с. 1. Бераз эреп көпшәклеген югалткан, юеш (кар тур.). Пычрак, җебегән, сыекланган карлы, юеш (җир өсте, юл тур.) 2. Дымык, юеш (һава, көннәр тур.). Юеш һава яки яңгыр белән бераз чыланган, дымланган киеме җепшек, үзе салкыннан… …
4җепшү — 1. Бераз эреп юешләнү, эри төшү (кар яки туңган әйбер). Карлар эрүдән аяк асты пычракка, баткакка әйләнү, җепшек хәлгә килү 2. Чылану, җепшек һавадан, томаннан чык төшү …
5карст — и. махс. Җир асты токымнары суда эреп куышлыклар, бушлыклар барлыкка килү күренеше …
6күз — 1. Күрү органы. Күрү сәләте 2. күч. Караш, мөнәсәбәт баю күзеннән карый 3. Кем. б. игътибары, күзәтеп торуы тур. халыкның күзе синдә 4. күч. Күзәтеп торучы, күзәтче 5. тарт форм. Кояш, җил тәэсиренә дучар булган урынны, җирне белдерә кояш күзенә… …
7лыҗырдау — 1. Җебеп изрәү, эреп пычрак барлыкка килү (аяк астында) 2. Табада май кыздырганда чыга торган тавыш …
8метеорит — Планетаара бушлыктан бөтенләй эреп яки тузанга әйләнеп бетмичә җиргә төшкән метеорик җисем …
9сабын — (САБЫНЛАУ) – Суда эреп күбекләнә һәм юу юыну өчен тотыла торган, каты яки ярым сыек матдә (май белән селте катнашмасыннан ясала) …
10сургуч — (СУРГУЧЛАУ, СУРГЫЧЛАУ) – Тиз эреп тиз ката торган сумала сыман матдә (берәр нәрсәне пичәтләп ябыштыру, шешә башларына кою һ. б. ш. өчен кулл.) …
- 1
- 2