ылҗырау
101қозықұйрық — зат. Саңырауқұлақтың басы қозының құйрығындай доғаланып келген түрі …
102қоңыраубас — зат. бот. Гүлі қоңырау пішінді көпжылдық өсімдік …
103меруертгүл — зат. Жұпар иісті, ақ түсті, қоңырау пішіндес гүл …
104сылдырмақ — зат. Сылдыраған, сыңғырлаған дыбыс, үн шығару үшін (қоңырау, асатаяқ т.б.) заттарға тағылған сылдырауық …
105сөгіңкіреу — ет. Киімнің тігісін сөтіңкіреу, тігілген нәрсені рет ретімен ыдыратыңқырау …
106шаңқобыз — зат. Ауызға салып тартатын темір пластинкалы қазақтың көне музыка аспабы. Ашалы сымтемірдің арасына бекітілген тілі саусақпен шалып тартылады. XIX ғасырда музыкалық аспап ретінде әйелдер пайдаланды. Кейде орындаушылар саусақтарына қоңырау іліп… …
107аңылау — (Гур., Маңғ.) аңырау, ыңқылдау. Сендей шыдамсызды білмедім, кішкентай бір жері ауырса болғаны, а ң ы л а п қоя береді (Гур., Маңғ.) …
108аңылжу — (Гур., Маңғ.) қаңырау, құлазу. Ата қоныстың а ң ы л ж ы п иесіз қалғанына... жер үстінде тірі жүріп қайтып шыдайды (Ә. Кекіл., Құс қан., 163) …
109аспа — 1 1. (Қ орда: Қарм., Тер.) құдық суының молдығы. Ой, мына жердегі судың а с п а с ы н а й! Суы а с п а екен Қ орда., Қарм.). 2. (Қарақ.) терең, шыңырау құдық. А с п а н ы ң суын шығыр арқылы тартады (Қарақ.) 2 (ҚХР) қылмыстыны асып өлтіретін дар …
110атқұлақ — 1 (Шымк.: Түлк., Мақт.; Алм., Жам.; Жамб., Шу; Орал, Қара.) томарбояу. А т қ ұ л а қ т а н бояу жасаймыз (Шымк., Түлк.). Ағайынды қоқыр таз, а т қ ұ л а қ т ы ң түбін қаз (Алм., Жам.). А т қ ұ л а қ жапырағы қар екі жауғанша құрғамайды (Жамб.,… …