шырпы

  • 31шақпақ — 1 (Жамб.: Жам., Луг., Шу) сіріңке, оттық, шырпы. Ш а қ п а қ тартып шам жағып жібер (Жамб., Шу) 2 (Көкш., Қ ту; Павл.) қант шаққыш, қант шағатын құрал. Мынаны шағу үшін ш а қ п а қ керек екен (Көкш., Қ ту). Мұны Қазақстанның батыс бөлігі қант… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 32шөмшек — (Тау., Қош.; Шығ.Қаз.: Күрш., Ү Н.; Сем.: Абай, Шұб.; Қар., Қарқ.; Монғ.) шөпшек; ағаштың қиқым сиқымы, шырпы. Әкемнің күні ш ө м ш е к терумен өткен (Шығ.Қаз., Күрш.). Қазақ жерінің көбінде шөмшек//шөпшек деп көбіне шөп шаламды айтады, ал шөмшек …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 33бимәлімдеу — сын. сөйл. Белгісіздеу. Белгісіз, б и м ә л і м д е у неге екені, Жұрт шегер тамақтан соң темекіні. Оттыққа Ғалымжан да шырпы шақты, Тұтанбай алды дауыл берекені (Ж. Смақов, Мың махаббат, 64) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 34күкірт — зат. Сіріңке қорабының екі қырына жағылған, шырпыға от беретін, қара қоңыр түсті нәрсе. Қорапты ашып жіберіп, бір шырпыны шағып қалды. К ү к і р т і жасып қалыпты, тұтанбады (С. Байжанов, Ақ маржан, 77) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі