шеті
11шет-шегі — зат. Бір нәрсенің шеті, шегі, аражігі. Қазақ халқы адамгершілікті, адалдықты ерекше дәріптеп, ақ пен қара, жақсы мен жаман, адал мен арамның ш е тш е г і н қатаң айырған (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 90) …
12өшетү — 1. Туңдыру, салкын тидерү борынын өшетте 2. Өшеттерү 3. Берәр дару ярдәмендә тәнне сизмәслек хәлгә китерү, туңдыру …
13өшет — қ. ұшат …
14шет — (Орал, Жән.) дала, далалық жер. Ол маңда егінсіз ш е т жоқ па деп қалдым (Орал, Жән.) …
15шетік — (Талд.; Жамб., Шу; Алм., Еңб қаз.) мәсі, былғары байпақ …
16шетін — (Сем., Шұб.) ойламаған жерден, төтенше. Адам жай уақыттағыдан гөрі осындай ш е т і н жағдайларда әуесқой келеді (М. Мағ., Көк кеп., 29). Өстіп жүргенде ш е т і н бақытсыздыққа ұшырады (Сонда, 124) …
17шетіне шығу — Қ орда., Арал) елден ерек, өзгеден бөлек. Ол бір адам баласының ш е т і н е ш ы қ қ а н кісі Қ орда., Арал) …
18шетқұлақ — сын. Ешнәрсеге араласпайтын, қатысы жоқ (адам). Ол қаралған мәселені егжейлеуге қатысы жоқ кісідей ш е т қ ұ л а қ, сырткөз күйде отырған секілді (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 418) …
19шетін — сын. Ерекше, бөлекше, айырықша. Осындай ш е т і н жайлар сөз бола қалса, көздерін аударып кететін адамдар бұлар емес ті (Ғ.Мүсірепов, Ұлпан, 158, 229). Бұл қазіргі өскелең заман, жарқын шындығымызбен мүлде қатыспайтын ш е т і н жай еді (М.Мағауин …
20әшет-пәшет — (Алм., Шел.) анау мынау. Қазақ жастарынан жұмысқа кісі алу туралы ұлықтың айтқан ә ш е т п ә ш е т сөзін тыңдамастан ел тарап кетті (Алм., Шел.) …