шаңгырдау
1шаңгырдау — 1. Тонык чаңгырдау тавышы чыгару, тонык калын тавыш белән яңгырау 2. Яңгырау, кайтавазланып яңгырау, гөжләү …
2даңгырдау — 1. Даңгыр сыман тавышлар чыгару 2. Даңгырдык яки сикәлтәле юлда арбага утырып барганда селкенү …
3доңгырдау — Доңгыр тавышларын хәтерләтеп өзек өзек яңгырау …
4дыңгырдау — Дыңгыр тавышлары чыгарып яңгырау. Дыңгырдык юлда арбага утырып барганда селкенү …
5зыңгырдау — Калтыраулы калын зың яки зыңк иткән тавыш чыгару, зыңлау …
6мыңгырдау — 1. Аңлаешсыз һәм ишетелер ишетелмәс итеп үзалдына нәрсәдер сөйләнү 2. Сукрану, нәр. б. ризасызлык, канәгатьсезлек белдерү …
7чыңгырдау — Металлга берәр нәрсә яки металл бәрелгәндә һ. б. ш. очракларда үзенә бертөрле тавыш барлыкка килү …
8шыңгырдау — 1. Шыңгыр шыңгыр килү, шундый тавыш чыгару. Ямьсез, калтыраулы калын тавыш бирү ә патефон һаман шыңгырдый 2. Яңгыраш бирү, нин. б. тавышны яңгыратып кайтару яки шул тавыштан яңгырап тору 3. Яңгырап торган музыкаль матур тавыш белән җырлау, сөйләү …
9ыңгырдау — Сукранып сөйләнү …
10тыркылдау — Салмак адымнар белән кызу гына атлап бару, йөгерү; тырык тырык итү 2. Хәрәкәт иткәндә җиңелчә, еш еш дыңгырдау 3. күч. Күп сөйләү, такылдау …
- 1
- 2
