шамшыл
1шамшыл — (Рес., Қалм.) ашушаң. Бұл кісі тым ш а м ш ы л (Рес., Қалм.) …
2құсаған — … Түйенің жаманы – «қисық төс қоспақ». Ол шамшыл, қ ұ с а ғ а н болады. Жақын келген кісіге бүркіп құса салады (Қаз. әдеб., 18.10.1974, 4) …
3шамкөс — зат. жерг. Мінезі шәлкемшалыс адам; шамшыл. Ол жақтағы ш а м к ө с т і ң бикеш пе, кемпір ме, кім екенін бір Құдайдың өзі білсін (Қ.Ысқақ, Ақсу., 140) …
4шамқой — сын. Шамданғыш, шамшыл, шамкес. Озат атанып үйренген адам да бәйгеде алдына ат түссе аузымен жер тістесе де озуға тырысатын сәйгүлік сияқты ш а м қ о й болады емес пе! (Дала дауылпаз., 188) …
