шалёна
71шалғы — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) мұрттың екі жақ ұшы, миық. Мұртының ш а л ғ ы с ы таулағанда (қ.) құлағына жететін өзі де келбетті кісі еді (Түрікм., Ашх.). Мұртымды байқай ал, ш а л ғ ы м д ы қоса алып жіберме (Шығ.Қаз.,… …
72шалғыш — 1. (Шығ.Қаз.: Күрш., Зайс., Тарб.; Сем.: Абай, Шұб., Көкп., Аяг.) алжапқыш, белдемше, омырауша. Бұл сөз Алматы облысының Кеген, Нарынқол аудандарында алшалғы, Шығыс Қазақстанның кей жерінде алшалғыш түрінде айтылады. 2. (Алм., Іле) балықшылардың… …
73шал — I ет. Саз аспабында ойнау; тарту. Шудың жынысында қамыс сыбызғы ш а л ғ а н түйеші, Қаратаудың бөктерінде қурай сыбызғы тартқан қойшы ұзын сонар әңгімеге талшық болды (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 114). Бір ауық қолына домбыра ұстап, Сүгір мен… …
74шалғай — … Бүркіттің ш а л ғ а й ы н а ең үлкен құшақ та жетпейді (Туған жер, 142) …
75шалғұрт — зат. Екі ұлттың өкілдерінен туған бала. Шетелдіктер мен жергілікті әйелдерден туған ш а л ғ ұ р т дейтін қан аралас нәсілдің ұрпақтары (Қаз. әдеб., 15.11. 1991, 6) …
76шалғыш — зат. Шекті аспаптардың ішегін ысатын ысқы; ысқыш. Енді елгезек ш а л ғ ы ш қиялай көлденеңдеп, дірілдеп тұрып алуды шығарды. Қолтығы сөгілген қобыз ш а л ғ ы ш қ а барабар үн бере бастады (Қаз. әдеб., 25. 12.1981, 9) …
77шалғам — [شلغم] бехгиёҳи хӯрокии турбмонанд, ки мазаи тунду тезе дорад …
78шалӣ — [شلي] фалаҷ, фалаҷ будан …
79шалҳа — [شلهه] 1. пардаи равғандори часпак дар гӯшт 2. маҷ. одами шилқин, безоркунанда …
80шалҳагӣ — [شلهگي] шилқинӣ, безоркунандагӣ …