хәлиткеч
1хәлиткеч — с. Үтә әһәмиятле, бик мөһим. Алдагы хәлне, киләчәкне билгели торган. Соңгы, актыккы, төп …
2волюнтаризм — 1. Дөнья үсешендә хәлиткеч рольне ихтыяр уйный дип санаган фәлсәфи караш 2. Психик тормышның хәлиткеч факторы итеп ихтыярны санау …
3генераль — с. Төп; баш, җитәкче. Соңгы; хәлиткеч г. репитиция …
4җаваплы — с. 1. Эшнең нин. б. төре белән җитәкчелек итә, шул эшнең уңышлы үтәлешен тәэмин итә торган (кеше). Аерым административ бүлек яки хуҗалыкның бер тармагы белән җитәкчелек итә торган (эш, вазифа тур.) җаваплы эшкә куелган кеше. Шундый җитәкче урында …
5җаваплылык — и. 1. Җаваплы булу хисе, эшкә җитди караш. Нәр. б. тулы хуҗа булу, барлык хокуклардан файдалану һәм бурычларны үтәү үз өстендә булу 2. Мөһим булу; хәлиткеч булу …
6җитди — с. 1. Тормышта, эштә үзен төпле, акыллы тота торган, һәркайчан уйлап эш итүчән; киресе: җилбәзәк, җилкуар. Эшкә җаваплы карый торган, эшенә һәм үз үзенә таләпчән (кеше) , эшне булдырырлык (кеше) 2. Иң мөһим, әһәмияте ягыннан аерылып торган иң… …
7җитдиләшү — 1. Җитди (1) төс алу, җитдигә әйләнү 2. Кискенләшү, куркыныч туу, хәлиткеч момент җитү …
8җитлегү — 1. Өлгерү, җитү; пешеп, өлгереп җитү (ашлык, яшелчә җимеш тур.) 2. Үсеп җитү, үзаллы яши, эшли алырлык хәлгә килү. Балигъ булу 3. Карында нормаль үсеп җитү җитлегеп туу. күч. Нин. б. хәлиткеч вакыйганың билгеле шартлар нәтиҗәсендә туып өлгерүе,… …
9зилзилә — 1. Җир тетрәү. күч. Тетрәү, давыллану 2. күч. Җәмгыять тормышындагы хәлиткеч, давыллы күренешләр …
10катгый — (КАТГЫЙЛЫК) – с. Кискен, нык карарлы, икеләнүсез, тәвәккәл. Хәлиткеч; озак уйланырга урын калдырмый торган …
- 1
- 2