уһылдау
21зыңғы — ет. сөйл. Зыңылдау, шыңылдау, зың ету. Мың түрлі үн құлақ түбінен з ы ң ғ ы п өткенде ес тұстан айрылып, мәңгіп қалады бір уақ (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 14) …
22Апологетика — (гр. аpologetikos қорғаушы, қорғаймын) 1) Христиандық дүниетанымның (философияның) негіздерін пұтқа табынушы зайырлы билеушілер мен ғалымдардың сындарлы орынсыз шабуылдарынан қорғаған II ғ. ертехристиандық авторлардың еңбектерінің жинақталған аты …
23бақыр — зат. Мыс не жезден жасалған тұтқасы немесе сабы бар шұңғыл ыдыс. зат. Бір тиыннан бес тиынға дейінгі металл ақша. зат. 1. Шұңғылдау келген сабы бар металл ыдыс. 2. Шелек …
24жайтабан — сын. Үстін молырақ шығарып, шұңғылдау тігілген өкшесі аласа аяқ киім …
25құба — сын. Ақшыл сары, бозғылдау, сұрқай түс …
26аңқу — 1 (Ақт., Ойыл) ашық, айқын. Патепонның даусы а ң қ ы п шықты (Ақт., Ойыл) 2 (Алм., Жам.) жөнелу, аңқылдау. Алға қарап а ң қ ы л ы ң (Жамбыл) …
27аңылау — (Гур., Маңғ.) аңырау, ыңқылдау. Сендей шыдамсызды білмедім, кішкентай бір жері ауырса болғаны, а ң ы л а п қоя береді (Гур., Маңғ.) …
28жалт ойнау — Қ орда., Арал; Гур.: Есб., Маңғ.; Түрікм., Красн.) найзағай жарқылдау, найзағай ойнау. Қалың бұлт көтеріліп ж а л т о й н а й бастады Қ орда., Арал). Бүгін күн ж а л т о й н а п тұр екен ғой, тегі күн жауар Қ орда., Арал). Далаға шыға келсем, ж а …
29жам — 1 1. (Шымк.: Қызылқ., Шәу.) табақ, ыдыс. Ет салатын шұңғылдау ыдысты ж а м дейміз (Шымк., Қызылқ.). 2. (Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб., Жам.; Қ орда, Қарм.) леген, шылапшын, кірлен. Ж а м д ы тамға енгізіп қой (Шымк., Сайр.). Ж а м қайда? әкел,… …
30күн чақпақ чағу — (Алм.: Іле, Шел.; Шымк., Түлк.) найзағай ойнау, күн жарқылдау. Біз Чөладырға кіргенде к ү н ч а қ п а ғ ы н ч а ғ ы п тұрды (Алм., Іле). Содан жауын чашын басталып, к ү н ч а қ п а ғ ы н ч а қ қ ыл а п кетті (Шымк., Түлк.) …