уыр

  • 31көмбе — зат. жерг. Тапа. Апам есік алдына көң жағып, к ө м б е г е нан пісіріп жатады (Б. Соқпақбаев, Балалық., 67). Арасына дала жуасын қосып, к ө м б е г е пісірген ақ нанның буын бұрқыратқан бойда алып кеп дастарханға қойды (Ж. Тұрлыбаев, Семмер, 173) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 32қаралау — I қарала етістігінің қимыл атауы. II зат. этногр. Метал бетіне қарасу жүргізу ісі. III қарала(т а р ы н ы ) етістігінің қимыл атауы. Қуырған тарыны қ а р а л а у үшін қолданатын келіге үш төрт килограмм дән сияды (Қ.Толыбаев, Бабадан., 255) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 33қу — құйрық. Түлкі д.м. Орамалға шашуын Түйіп алып, асығып, Маймыл кемпір келіпті. Мәлін, борсық, қ у қ ұ й р ы қ Ниеттерін білдіріп – Бәрі де жем теріпті (І.Жансүгіров, Шығ. жин., 67). Қу сөзден қуырдақ қуырған. Сөзбен қарық қылған, бірақ нәтиже жоқ; …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 34тоқал — келі. Қуырған бидай, тары, жүгері түюге арналған қарапайым келі (Шаңырақ, 520). Тоқал тоғыз. этногр. Басы – түйе, аяғы – тоқты торым болып келетін тоғыз малдан тұратын (айып). Ал «т о қ а л т о ғ ы з ғ а» басы – түйе, аяғы – тоқты торым төленеді… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі