урынлы сүз
1урынлы — (УРЫНЛЫЛЫК) – рәв. 1. Әйбәт, яхшы 2. Тиешле, вакытлы, гадел 3. Нәрсәгә дә булса билгеләнеп, алдан уйлап һәр нәрсә урынлы ясалган 4. Кирәкле урында, кирәк җирдә, тиешенчә …
2урынлы-урынсыз — рәв. 1. Урынлымы, түгелме икәнен уйлап тормыйча, теләсә кайчан, тиешсез урында яки вакытта 2. Урынын туры китермичә, теләсә кая, теләсә ничек …
3рас — 1. Дөрес, чын, хак рас хәбәр 2. рәв. Дөрес, чынбарлыктагыча; урынлы Рас әйттең син сүзеңне. Дөрес, чын, хак: хаклы, урынлы. РАС КИЛҮ – 1) Тап булу, туры килү, очрау, юлыгу 2. Дөрескә чыгу, тормышка ашу (әйткән сүз, план, төш һ. б.) …
4дөрес — с. 1. Чынбарлыкны төгәл чагылдыра, фактларга туры килә торган. Хак, туры (сүз, юл һ. б. ш. тур.). Урынлы. Оригиналны төгәл чагылдыра торган (тәрҗемә тур.). рәв. Чынбарлыкны төгәл чагылдырып, фактларга туры килерлек итеп 2. Законга туры килә… …
5җилем — 1. Әйберләрне ябыштыру өчен кулл. тор. ябышкак куе сыекча 2. Хайван сөягеннән яки тиресеннән ясалып, җылы суда койка сыман ашамлык әзерләүдә кулл. тор. аксым матдәсе; желатин 3. Сөйләгәндә тукталып, төртелеп тормау, сүзләрнең урынлы килүе, матур… …
6җилемләү — 1. Әйберне җилем ярдәмендә ябыштыру 2. күч. Бер берсенә бәйләү, аермау сезне ахмак бер очрак кына җилемләп торган 3. күч. Эзлекле сөйләү (яки язу) , сүзләрне берсен икенчесенә ялгап, урынлы куллану тур …
7җирле — I. с. 1. Җиргә ия булган, чәчүлеге булган 2. Шул җирдә туып үскән; киресе: читтән килгән җирле халык, җирле кадрлар. Читтән китерелмәгән, шул урында табылган яки эшләнгән җирле чимал. Шул җир, шул урынчылык өчен хас, диалекталь җирле мәзәк 3. Ил… …
8җирле-җиренә — рәв. Урынлы урынсыз җ. сүз кату …
9җирле-җирсез — рәв. Урынлы урынсыз җ. сүз кату …
10җитди — с. 1. Тормышта, эштә үзен төпле, акыллы тота торган, һәркайчан уйлап эш итүчән; киресе: җилбәзәк, җилкуар. Эшкә җаваплы карый торган, эшенә һәм үз үзенә таләпчән (кеше) , эшне булдырырлык (кеше) 2. Иң мөһим, әһәмияте ягыннан аерылып торган иң… …