тұтқырлық
71көлбар — (Қ орда: Сыр., Жал.) сиқырлы, дуалы қалта. Бақсы к ө л б а р ы н арқалап, жетіп келуші еді Қ орда., Жал.). Күлдерін к ө л б а р ы н а салып алды. Үрледі оқып әжүн үшті төртті (Т. Ізт., Рүс. дас., 122) …
72күдір — (Сем.: Ұрж., Мақ.; Шығ.Қаз., Зайс.; Монғ.) ойлы қырлы, кедір бұдырлы жер. Біз к ү д і р жермен жүріп, шаршап қалдық (Сем., Ұрж.). Колхоз бастығының аты к ү д і р л і жермен жүргенде де кісіні шаршатпайды (Шығ.Қаз., Зайс.). Жер к ү д і р і тауға… …
73қотыр — (Гур., Маңғ.) ойлы қырлы, тасты жер …
74құлынды шыны аяқ — (Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб.) тәрелкелі, шұңқырлы шыны аяқ. Бізде қ ұ л ы н д ы ш ы н ы а я қ жоқ (Шығ.Қаз., Күрш.) …
75құлынембес — (Монғ.) басы жұмыр, алты жеті қырлы ұзындығы жарты метрдей өсімдік түрі. Қ ұ л ы н е м б е с дымды жерге чығады (Монғ.) …
76мәрқұлақ қамшы — (Қарақ.) қысқа сапты, алақанды, өрімі төрт қырлы қамшы. М ә р қ ұ л а қ қамшымен бір салып өткенде, есінен танып, аттан сұлап түсті (Қарақ.) …
77мұрынтақ — (Гур., Маңғ.) ойлы қырлы жер. Жері м ұ р ы н т а қ м ұ р ы н т а қ (Гур., Маңғ.) …
78оқап — (Сем.: Шұб., Абай; Көкш., Қ ту) жолдағы шұқыр, ойлы қырлы жер. Қысқы жолда о қ а п көп болады (Сем., Шұб.). Қыста жол жүргенде жолда о қ а п т а р көп кездеседі (Көкш., Қ ту) …
79ояздау жер — Қ орда., Қарм.) ой, шұңқырлы жер. Ертеде біз о я з д а у ж е р г е де, оңдап егін еге бергенбіз Қ орда., Қарм.) …
80пиала — (Рес., Орын.) стақан. Сегіз қырлы п и а л а н ы шашке үстіне қойып шай ішетін (Орын., Ад.) …