түкке тұрмайтын

  • 1қотқа тұрмайтын — (ҚХР) ештеңеге жарамайтын, түкке тұрғысыз, бес тиындық құны жоқ …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 2шүлтікей — сын. жерг. Шолтаңдап қалған, түкке тұрмайтын (адам). Кісі істі болғанда осындай түкке тұрмайтын ш ү л т і к е й л е р д і ң де басынып, шікірейе қалатыны жанына тиіп тұр (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 301) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 3зыр-зыбыл — (Гур., Маңғ.) жер көкке тұрмайтын қашаған. Торы ат деген з ы р з ы б ы л хаюан (Гур., Маңғ.). Таң атқанша ит арқасы қияннан бір ақ шығатын з ы р з ы б ы л құла біреу әдейі қазықтап қойғандай ауылдың көк желкесіндегі қарағанды жүлгеге қадала қапты …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 4уәж емес — (Қ орда: Қарм., Жал., Сыр., Арал) еш нәрсе емес, түкке тұрмайтын, текке керегі жоқ. Ой, мына айтып отырғаның у ә ж е м е с нәрсе екен ғой Қ орда., Арал). Білгенді айту мен үшін у ә ж е м е с Қ орда., Жал.). Колхоздың жұмысы осындай қызу жүріп… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 5бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі