туеп бетү
1ару — I. ф. 1. Хәл бетү, талчыгу, хәлсезләнү 2. Туеп бетү, ялыгу …
2җиләү — Ялыгу, туеп бетү, күңел бизү, башка күрәсе килмәү …
3зарыгу — 1. Көтә көтә ару, талчыгу 2. Көтүдән яки нин. б. эшкә атлыгып торудан туеп бетү, түземсезләнә башлау тур. 3. Ачыну, үрсәләнү, өзгәләнү кебек хис кичерү …
4такать — 1. кит. Көч, куәт 2. Чыдамлык, түземлек. ТӘКАТЬ ИТҮ – Берәр нәрсәгә көч җитү, чыдау. ТӘКАТЬ КИТЕРҮ – Берәр нәрсә эшләргә көч табу. ТӘКАТЬ КИТҮ – Берәр нәрсә эшләргә көч калмау. ТӘКАТЬ КОРУ – Күңелгә ятышсыз берәр эш, сүз яки нәрсә кат кат тәэсир… …
5тәкать — 1. кит. Көч, куәт 2. Чыдамлык, түземлек. ТӘКАТЬ ИТҮ – Берәр нәрсәгә көч җитү, чыдау. ТӘКАТЬ КИТЕРҮ – Берәр нәрсә эшләргә көч табу. ТӘКАТЬ КИТҮ – Берәр нәрсә эшләргә көч калмау. ТӘКАТЬ КОРУ – Күңелгә ятышсыз берәр эш, сүз яки нәрсә кат кат тәэсир… …
6туяр-туймас — рәв. Ярым ач; туеп бетәр бетмәс …
7ялкыту — Берәр хәлдән туеп бетү, күңел кайту …
8җык — БУЛУ – Тәмам туеп, арып бетү, гарык булу (нин. б. эштән, күренештән). ҖЫК КЕРГЕРЕ (ТИГЕРЕ, БУЛГЫРЫ) – Тиргәү, каргау сүзе. ҖЫК КЕБЕК – Әзмәвердәй, зур гәүдәле, таза. ҖЫК ЧЫГУ – Хәлдән таю, тәмам йөдәү сабан сөйри сөйри атларның җыгы чыккан. ҖЫККА …
