тобидан
1тобидан — I [تابيدن] 1. тоб додан, тофтан, печидан, печондан 2. маҷ. гардондан, рӯ гардондан, баргаштан, итоат накардан II [تابيدن] 1. дурахшидан, нур додан, рӯшноӣ додан 2. сахт тафсидан, тафсондан, сӯзондан 3. маҷ. озурда шудан, ғамгин шудан, парешон… …
2барқ — [برق] а 1. ҳодисаи табиат, ки дар натиҷаи бархӯрдани зарядҳои мусбату манфии абрҳо бо дурахшиш ва таркиши босуръату пурқувват дар фазои Замин ба амал меояд, аловак, озарахш, соиқа: барқ задан касеро (чизеро) сӯзондан ва ё ҳалок кардани барқ чизе… …
3дирафшидан — [درفشيدن] 1. дурахшидан, барқ задан, тобидан 2. ларзидан; алвонҷ хӯрдани порчаи матоъ аз бод …
4ишроқ — [اشراق] а. кит. тобидан, дурахшидан, тобон гаштан; бомдод, сафед шудани рӯз; намози ишроқ намози иловагие, ки баъди баромадани офтоб мехонанд …
5лолагун — [لاله گون] ба ранги лола, лоларанг, сурхранг: рухсораи лолагун, чеҳраи лолагун, лолагун намудан, лолагун тобидан ( и шафақ), лолагун шудан (гаштан) …
6равшанӣ — [روشني] рӯшноӣ, нур, фурӯғ; муқ. торикӣ, зулмат; равшанӣ бахшидан бо фурӯғи худ дурахшону тобон кардан; равшанӣ додан нур бахшидан, фурӯзон кардан; равшанӣ пошидан нур парокандан, тобидан …
7рахшидан — [رخشيدن] тобидан, дурахшидан, равшан шудан …
8ресидан — [ريسيدن] риштан, тобидан, пахта ё пашмро тобида ресмон кардан …
9риштан — [رشتن] ресидан, тобидан (пашм ё пахтаро), тофтан …
10савлаҷон — [صوله جان] кит. муарраби чавгон ◊ сар аз савлаҷони касе тобидан саркашӣ кардан, итоат накардан …
- 1
- 2