теол.
51ангел — (грч angelos пратеник, гласник) теол 1. во христијанската религија духовно крилато небесно суштество со човечки облик, обично посредува меѓу Бога и луѓето или се јавува како заштитник и придружник на човекот, 2. фиг олицетворение на сите… …
52аномизам — (грч а , nomos закон) и антиномизам (грч anti, nomos закон) 1. теол противречност меѓу старозаветниот закон и христијанското учење, 2. начелно непризнавање на никакви утврдени закони …
53антилегомена — (грч antilego ce противи) мн теол делови од Светото писмо чија оригиналност се оспорува или постои сомневање во неа …
54антирационализам — (грч anti, лат ratio разум) фил 1. сфакање според кое разумот, односно човечкото мислење, не е апсолутен извор на спознание, 2. теол несогласување со разумниот правец во проучувањето на прашањата на верата …
55апологетика — (грч apologemai брани) теол гранка од теологијата чиј предмет е одбраната на христијанското учење …
56апостолицитет — (лат apostolicitas) теол согласност на вистинската Христова црква со т н чисто учење на апостолите …
57глосолалија — (грч. glossa, laleo зборува) 1. теол. посебна појава на религиозен занес што се состои во изговарање на гласови што се неразбирливи за другите 2. псих. нарушување во јазикот на некои ментално болни кои мислат дека пронашле нов јазик …
58диотелет — (грч. dyo, thelo сака) теол. приврзаник на учењето за двете природи и двете волји на Исус Христос …
59павлинизам — (лат. Paulus) теол. вистинското учење на апостол Павле, за разлика од т. н. еврохристијанство, а особено од учењето на апостолите Петар и Јован …
60партеногенеза — (грч. parthenos, genesis настанок) 1. биол. настанување на нов организам без оплодување 2. теол. безгрешното зачнување на Исус Христос …
