тарбаған ояһы

  • 111гастарбайтер — (2 м); мн. гас тарба/йтеры, Р. гастарба/йтеров …

    Орфографический словарь русского языка

  • 112қырғи — зат. Қаршыға тұқымдасына жататын жыртқыш құс. Дене тұрқы 30 43 см, қанатын жайғандағы ұзындығы 18 26 см, салмағы 120 280 г. Ұрғашысы еркегінен үлкенірек. Еркегінің арқасы көкшіл сұр, төбесі қара, көзінің айналасы ақ, бауыры ақ сары қоңыр дақты.… …

    Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • 113аймақ — (ҚХР) 1. ҚХР дағы ауданнан бір дәреже жоғары, облыстан бір дәреже төмен әкімшілік орын. ҚХР дағы Іле қазақ автономиялы облысына Алтай аймағы, Тарбағатай аймағы, Іле аймағы қарайды. Әр аймақ өз ішінен және жеті сегіз ауданды басқарады. 2. Монғ. да …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 114ақ мия — (Сем., Ұрж.) шөп түрі. Тарбағатай өлкесіне а қ м и я шығады (Сем., Ұрж.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 115ақ терек — 1. (Сем., Ұрж.) терек. Тарбағатай тауларында а қ т е р е к көп (Сем., Ұрж.). 2. (Ауғ.; Ир.) теректің ақшыл жапырақтысы …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 116амбы(н) — (Монғ.) басқару орнындағы лауазым, атақ. Манчжурия қытай әкімшілігінен Монғолияның шеткі өлкелерінде отырғызған төрелерін «а м б ы н» деп атады (А. Сарай, Рев. бұр. Монғ. қаз., 62). 1761 1762 жылдары Ыле генерал мекемесі орнап, оған терістік а м… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 117артқылы — (Сем.: Мақ., Аяг.; Шығ.Қаз., Күрш.; Тау., Қош.; ҚХР) арқылы. Біз Тарбағатайдағы бесінші ферма а р т қ ы л ы келдік (Сем., Аяг.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 118ебі — (Шығ.Қаз., Зайс.; Алм.: Шел., Еңб қаз.) шығыстан соғатын қатты жел. Тарбағатайда е б і желі болып тұрады (Шығ.Қаз., Зайс.). Төрт күннен бері е б і н і ң желі тоқтамай соғып тұр (Алм., Шел.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 119керіз — 1 (Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб.) жол бойынан бұрыс, бір бүйір. Тарбағатайға қарай жүргенде Маңырақ тауы жолдан к е р і з тұрады (Шығ.Қаз., Зайс.). Балықшы колхоздары осы арадан к е р і з (Шығ.Қаз., Зайс.) 2 (Түрікм.: Ашх., Таш., Мары) жер асты… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 120мұқым 2 — (Сем.: Ақс., Көкп., Абай; Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.) бүкіл, барлық. М ұ қ ы м бір ел 40 мың қойды баға алмай отыр (Сем., Ақс.). Абайдың өліміне м ұ қ ы м ел болып қайғырдық (Сем., Абай). М ұ қ ы м бір тайпа елді чақырып той істеді (Монғ.) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі