сыздық

  • 51кеспе — зат. кәс. Ер тұрманға қағылатын үзік үзік жылтыр металл. Пыстан, өмілдірік, құйысқан, жүген, тебінгі беттеріне қағылатын – үзбе, к е с п е, құйма, шытыра, сыздық, ширатпа, бүркеншік шегеге дейін түгел күміс шабылады (Ер қанаты, 264). Кеспе кескіш …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 52кодификациялан — кодификацияла етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Орыс тілінен енген сөздердің тұлғалануы жағынан мынадай к о д и ф и к а ц и я л а н б а ғ а н (қабылданып, ереже ретінде жазылмаған) нормалары болғаны байқалады (Р. Сыздықова, XVIII XIX ғ. қаз. әд …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 53констатацияла — ет. Мәліметтерді келтіру, тізіп шығу. Бұларда да шындықты к о н с т а т а ц и я л а п барып, сол арқылы ғибарат, өсиет, өнеге айту мақсаты көзделеді (Р. Сыздықова, XVIII XIX ғ. қаз. әд. тіл., 84) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 54көрсоқырлық — зат. Еш нәрсені білмейтіндік, парықсыздық. Нұржамалдың түк көрмеген к ө р с о қ ы р л ы ғ ы н тілдеп, тізе бүкпестен кері бұрылды (Қ. Жиенбай, Таңд., 1, 242) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 55күнәмсіздік — зат. Күнәсіздік, жазықсыздық …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 56кірәлінде — ет. Қойды кірәлінге салу, кірәлінмен емдеу. Сыздық бұл келгенде ауру қойларды к і р ә л і н д е п, ыстық буға тоғытып, өзінше ем домын жасау үстінде еді (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 162) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 57қорғалауықтық — зат. Қорғалай бергіштік, қорғанғыштық. Кей бай өзі біреумен күш таластырамын деп жүз кісіге қ о р ғ а л а у ы қ т ы ғ ы н а н жалынып малын үлестіріп жүр (З.Қиянатұлы, Көшпенді., 106). Абайдың бір өзі осы жұрнақтың ( лық) көмегімен ондаған жаңа… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 58қырмызылық — зат. А ш ы қ қызыл түске енгендік, қырмызы болғандық. Абайдың бір өзі осы жұрнақтың ( лық) көмегімен ондаған жаңа атауларды ұсынды: өрлік, қ ы р м ы з ы л ы қ, арлылық, тоқтаулылық, қорғалауықтық т.б. (Р.Сыздықова, XVIII – XIX ғ. қаз. әд. тіл.,… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 59оязсы — ет. Етінен аздап арылу, арықтау; оязы. Сыздық болса алғаш жанасып, сипаған күні ақ құстың саны о я зс ы п босай бастағанын жаза баспай таныған (А.Сейдімбеков, Тауға біткен., 129) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 60өсімші — зат. Қарызға ақша беру арқылы пайда табушы; банкир (Р.Сыздықова: ҚазССР ҒА ның Хабарлары, 1975, №1, 35) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі