сорлы
1сорлы — қабырға. этногр. Ұсақ малды союшыға еңбегі үшін берілетін кәде ет. Ұсақ малды союшы «с о р л ы қ а б ы р ғ а», «қол кесер» деп таңдап алады (Ата салты., 130). Сорлы қар зат. Соры қайнаған (адам) д.м. қарғыс. Әй, с о р л ы қ а р, мен жылаған… …
2сорлығор — (Талд., Қарат.) бақытсыз, сорлы. Күлайдың байы өліп, с о р л ы ғ о р болды ғой (Талд., Қарат.) …
3бейбақ — ир. сын. Байқұс, бишара, сорлы …
4бейбақыт — ир. сын. Бақытсыз, сорлы …
5бетпақ — ир. сын. Бақытсыз, сорлы …
6ақ көйлек — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.; Павл., Үрлі.) ақ көңіл, аңқылдақ. Кәдір шал а қ к ө й л е к жақсы адам (Қост., Жанг.). Оның а қ к ө й л е к екені көрініп ақ тұр (Жезқ., Ұлы.). Біздің райисполкомның председателі а қ к ө …
7ала бас — (Қ орда: Қарм., Жал.) түйе (нар, атан, бура, қоспақ). Будан тұқымдарында, көбіне, жасы келе, бас жүнінің қылшықтары ақ, сары, бозаң, қоңыр болып өседі де аласы басым (көбірек) болғандықтан мұндайларды ала бас түйе атайды. Бай Маман – әкем аты,… …
8ауыт — 1 (Қ орда: Сыр., Жал., Арал; Ақт., Жұр.; Түрікм.: Ашх., Мары; Гур., Маңғ.; Орал; Қарақ.) жүк артатын нар түйе жазысы. Жазы айыр өркешті түйеге, а у ы т нар түйеге салынады Қ орда., Сыр.). А у ы т т а п мініп алған бір үлөкті, Сорлы ақынның… …
9ауыш — (Қ орда: Қарм., Сыр., Шиелі; Қарақ.) есінен адасқан, ақылы ауысқан. Ақсақалдың жалғыз а у ы ш баласы бар еді, жуырда өлді Қ орда., Сыр.). Сен өзің а у ы ш емеспісің, жөн сөйлемейсің ғой? (Қарақ.). – Мына а у ы ш сорлы не дейді? Қойды көрдіңдер ме …
10балауқа — Қ орда., Қарм.) түсі сары қызғылт, кішкене, сопақ, дәмі тәтті тағамдық асқабақ. Б а л а у қ а сорлы жерге шықпайды, көгермей шіріп кетеді Қ орда., Қарм.) …
