сликање
91дијафанорама — (грч. diaphaino, orao гледа) проѕирна слика …
92дубл — (фр. double) 1. двоен 2. на филм: а) секој кадар во повторното снимање на иста слика б) израз што ја означува синхронизацијата на зборувањето на артистите на некој друг јазик откако е снимена првата верзија на оригиналот 3. спорт. игра на двојки… …
93енкаустика — (грч. en , kauo) грч. техника на сликање кај старите Грци што се состоела во пренесување на восочни бои, со помош на загревање, на основата на сликата, обично на дрво …
94ентериерист — (фр. interieur внатрешен) 1. сликар што слика ентериери 2. стручњак за убаво обликување на приватни и јавни простории …
95енцефалограм — (грч. enkephalos, gramma напишано) рендгенска слика на мозокот …
96зграфито — (итал. zgraffito) 1. сликање со гребење по гола вар или гипс …
97зоографија — (грч. zoon, graphia пишување) опишување, проучување на животни сликање на животни …
98идеограм — (грч. idea претстава, gramma знак, буква) 1. знак или слика што ја симболизира претставата за некој предмет без изразување на неговото име (како кинеските букви) 2. знак за бележење на поим, поимен знак …
99идол — (грч. idolon) 1. лик на божество во облик на скулптура или слика (од дрво, камен или метал) на кој верниците му се поклопуваат обожавајќи го 2. фиг. предмет на слепо обожавање и почитување 3. натприродно суштество …
100изокефалија — (грч. izo, kephale глава) начин на фигурална композиција (во релјеф или слика) кај кој сите фигури имаат иста висина на главите, така што не се покриваат едни со други …
