сликање
101изофота — (грч. isos, phos светлина) линија што поврзува точки со еднаква светлосна јачина на снимка или на слика на осветлена површина …
102иконоскоп — (грч. eikon, ѕкорео гледа) тех. најстар тип на катодна цевка во телевизиската камера со која оптичката слика се претвора во електрични импулси …
103илустрација — (лат. illustratio) 1. во најшироката смисла: прегледно, сликовито толкување на нешто (на пр., во статија, говор и сл.) 2. во потесна смисла: цртеж, слика во книга што се однесува на содржината 3. списание богато опремено со слики, ревија, магазин …
104имажинизам — (фр. imaginisme) правец во уметноста и книжевноста што настанал во Англија на почетокот на 20. век и што имал приврзаници меѓу декадентните поети за нив уметноста е каталог на слики (лат. imago слика) без смисла и содржина …
105импаст — (итал. impasto) слик. дебел, релјефен слој бои (масло, темпера) на слика …
106инкаустика — (лат. in во, грч. kaustos запален, опален) ум. сликање во восок, енкаустика …
107калкира — (фр. calquer) 1. сними/снима слика или цртеж на калка, прави копија со помош на калка 2. фиг. слепо, целосно имитира некого или нешто, слепо, ропски се угледува на некого или на нешто 3. пренесе/пренесува зборови или изрази од еден во друг јазик… …
108керамографија — (грч. keramos глина, graphia пишување) сликање на садови од глина, особено на вазни (кај старите Грци) …
109кинематограм — (грч. kinema, gramma слика) низа живи, кинематографски слики …
110кип — (унг. kep слика, лик) ум. извајана фигура на човек од глина или камен, статуа. парична единица во Лаос (1 кип = 100 ата) …
