сиқырлы
61бытпылдық — 1 (Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал) кедір бұдыр, ойлы қырлы, шоқалақ жер. Б ы т п ы л д ы қ мәшін дейтінді қоймайды (Гур., Маңғ.). Мынау бір б ы т п ы л д ы қ жер екен Қ орда., Арал) 2 (Түрікм.: Красн., Бекд., Небид.) шөптің бір түрі. Шоқ шоқ болып жиі …
62ғалисан — (ҚХР) өнерпаз, сегіз қырлы бір сырлы. Әуелгі жігіт арыстан, екінші жігіт данышпан, үшінші жігіт ғ а л и с а н (ҚХР) …
63әкестік — (Өзб., Ташк.) қыңырлық, бір беттік. Ордабайдың қарап отырып ә к е с т і г і ұстап қалды (Өзб., Ташк.) …
64жарық — (Рес., Омбы) ойлы, шұқырлы жер. Байқаңыз, ж а р ы қ қ а келіп қалдық (Рес., Омбы) …
65жарықбас — (Көкш.: Щуч., Еңб.) ойлы қырлы, шұңқыр жер. Қарашілікке баратын жолдың ж а р ы қ б а с ы көп (Көкш., Щуч.) …
66жұрындау — (Монғ.) жұрын жүргізу. Қара елтірімен ж ұ р ы н д а ғ а н, төрт қырлы, жасыл торғын тысты керей тымағының бір құлағын үнемі ішіне жымырып кигендіктен тысы май болып қалған (С. Тәу., Арм. тау, 118) …
67кебін — 1. (Жамб., Шу) жүйрік аттың үстіне жабатын жабу. 2. (Түрікм., Красн.) оқ дәрісінің үстіне салынатын майлы шүберек, тығын. Қырлы мылтыққа әуелі дәрі салып, аузына к е б і н салады (Түрікм., Красн.) …
68кеждік — Қ орда., Арал) қыңырлық, қиқарлық. Інісіне назар салмай к е ж д і к п е н қыңыртықтай (қ.) басып есікке беттеп бара жатқан (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 114) …
69кесене — 1 (Қост., Жанг.) үлкен күмбез. Дүние жүзінде үш ақ к е с е н е бар дейді: Түркістанда, Құралай сұлудікі, тағы біреу бар дейді (Қост., Жанг.) 2 (Гур., Маңғ.) ойлы қырлы жер бедері. Жердің к е с е н е с і н тасалап, тығылып жатсаң, қарақұйрық сені… …
70көкзеңгір — (Сем., Абай) төрт қырлы, аппақ дәнді бидай. К ө к з е ң г і р бағалы бидай (Сем., Абай) …