раскажува
1диегеза — (грч. diegesis) 1. рет. раскажување од почетокот до крајот, опширно излагање 2. лит. фиктивен свет во кој се случува она за што се раскажува …
2ихформ — (гер. Ich Form) еден од најчестите облици на раскажување и во некогашното и во денешното време, раскажување во прво лице …
3мудрас — (сскр.) кај Индијците: вештина на раскажување со рацете постои азбука од 500 положби на рацете така што раскажувачот може да им раскажува цели приказни на оние што ја знаат таа азбука …
4фабулира — (лат. fabulari) раскажува басни создава фабула во уметничко дело, раскажува приказни, измислува, фантазира …
5Багавата-Пурана — (сскр Bhagavata Purana) санскритски текст (од 6, 10 или 12 век) една од Пураните, вкупно 12 книги од кои десеттата ја раскажува љубовната историја на Кришна …
6Сага — (норд. Saga) 1. мит. старонордиска божица на приказните и историјата, љубовница на Один 2. сага херојска приказна што раскажува за подвизите на боговите, за првите кралеви мит, приказна, сказна, басна …
7анегдотичар — (грч anekdotos необјавен) човек што пишува или што раскажува анегдоти …
8епизодист — (грч episodion додаток) 1. тој што има споредна улога во книжевно или во сценско дело 2 гој што често вметнува епизоди во раскажувањето …
9епика — (фр epique) поет епска поезија бавно, опширно го раскажува она што се случило или што можело да се случи во животот оез да ги истакнува чув ствата што ги предизвикуваа тие нас тани …
10наративен предмет — школски предмет што се предава само со раскажување, без употреба на книги, плочи или други помагала …
- 1
- 2
