пыш тыӧдӧм
1пыш — Берәр утлы нәрсә суга тиеп сүнгәндә, утлы яки кызган нәрсәгә су сипкәндә чыккан тавышны белдерә. ПЫШ ИТҮ – 1) Шундый тавыш чыгару 2) күч. Зур тавыш күтәреп башланган эш тәмамланмыйча тукталу …
2пышқы — (Сем., Абай) ара. Пышқы мен ара сөзі қатар, жарыса қолданалады. П ы шқ ы н ы ағаш кесу үшін пайдаланамыз (Сем., Абай) …
3пыш- пыштас — пыш п ы ш т а етістігінен жасалған орт ақ етіс (Ә.Кекілбаев, Үркер, 66, 167) …
4пыш-пыштасу — пыш пыштас етістігінің қимыл атауы …
5пыш-пыш — 1. Шыпырт кына сөйләшкәндә чыккан тавышны белдерә. Паровоз һ. б. ш. пар чыгарганда, авыр сулаганда, елаганда һ. б. очракларда була торган тавышны белдерә. 2. Пышылдап, шыпыртлап сөйләшү без аларның пыш пышларын тыңларга килмәгән …
6пыш — м. гречишная и конопляная мякина , казанск. (Даль). Из *пышь м.; ср. пыхать, пух (Потебня, РФВ 4, 186) …
7пышқы — зат. Араның ағаш кесетін кішірек түрі …
8пыш болу — (Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.; Ақт.: Қараб., Шалқ.; Қ орда: Сыр., Жал., Шиелі) семіп, солып қалу (егіннің дәні туралы). Биыл жаңбыр кеш болып, бидайдың қанасы п ы ш б о л ы п қалды (Ақт., Шалқ.). Су болғандықтан бүйердің егісі п ы ш б о л ы п… …
9ОТРЁПЫШ — ОТРЁПЫШ, отрёпыша, муж. (разг. фам. пренебр.). Человек в сильно поношенной одежде, в отрепьях, лохмотьях. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 …
10шыш-пыш — Чыш пыш тамашачылар рәтендә шыш пыш артканнан арта …
