панасыз

  • 1ықсыз — сын. Ығы жоқ, панасыз. Ы қ с ы з, панасыз ашық теңіз үстінде күні бойы екі аяғынан сарсылып тұра тұра уақыт өткізе алмай азапқа түсті (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 243) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 2бордақ — 1 (Орал, Жән.) панасыз, жетім. Ол баланың әке шешесі жас кезінде өліп, б о рд а қ болып өсулі (Орал, Жән.) 2 (ҚХР) семіз, толық. Ол б о рд а қ кісі ғой (ҚХР) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 3тентіреме — зат. Үй жайы жоқ, қаланың әр жеріне жатып, күнін көріп жүрген панасыз адам; бомж. Қаланың терімшісі мен т е н т і р е м е с і н тоқтатқанмен қыдырымпаз ағайынға тосқауыл жоқ еді (Қ.Ысқақ, Ақсу., 353) …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі