оста итеп
1оста — 1. Нин. б. һөнәр белән шөгыльләнүче квалификацияле эшче, һөнәрче 2. Үз эшенең зур белгече, үз эшен бик яхшы башкара алуга ирешкән кеше. Нин. б. эшкә оста, маһир кеше 3. Мастер 4. с. эшкә оста, оста кулда һөнәр бар 5. рәв. Яхшы белеп, сыйфатлы… …
2шома — (ШОМАЛЫК) – с. 1. Тип тигез, тигез хәлгә китерелгән, кытыршылыклары, чыгынкы яки батынкы урыннары булмаган. Тигез, шадра түгел (су өсте тур.) 2. Тузгып, таралып тормаган (йон, чәч тур.). Бөдрәләнмәгән 3. Тулы, симез, таза (тән тур.) 4. Ыспай,… …
3трюк — 1. Оста, эффектлы алым; оста, әкәмәт хәрәкәт 2. күч. Зур хәйлә белән бик оста итеп башкарылган эш; көтелмәгәндә (гадәттә хыянәтчел рәв.) эшләнгән эш …
4өздерү — 1. (Өзү) 2. күч. Музыка коралында бик матур, тәэсирле, оста итеп уйнау 3. күч. Нәр. б. бик авыр тәэсир итү, рухи газаплау (җан, бәгырь, күңел һ. б. ш. сүзләр белән килә) нигә озак көттерә, бәгырьне өздерә? 4. рәв. ӨЗДЕРЕП – 1) Тәмам өзеп, кисеп… …
5политик — I. с. 1. Политикага бәйләнешле 2. Бик нечкәләп оста итеп уйланылган. Башкалар белән бик оста, нечкә эш итүче. ПОЛИТИК ЭКОНОМИЯ …
6ювелирчы — Кыйммәтле металлар һәм асылташлардан бизәнү әйберләре ясаучы оста 2. күч. Үз эшен бик пөхтә, оста итеп эшли торган кеше. II. ЮВЕЛИР – и. Кыйммәтле (алтын, асылташ һ. б.) бизәнү әйберләре даирәсе ювелир товарлары 2. с. Шул даирәгә караган ю.… …
7эпиграмма — әд. 1. Борынгы грекларда: кабер ташларында, биналарда, бүләкләрдә һ. б. ш. шул әйбернең әһәмияте тур. язу 2. Кемгә яки нәр. б. усал һәм оста итеп әйтелгән сүз, кыска сатирик шигырь …
8әйләндерү — 1. Нәр. б. үз күчәре тирәсендә хәрәкәткә китерү. Кемне яки нәрсәне төрле яки бору, боргалау 2. Кемне яки нәрсәне бер яктан икенче якка бору, башка якка каратып кую. Нәр. б. астын өскә каратып кую, астын өскә чыгару, түнтәрү 3. Әйбернең сул ягын… …
9зәвык — 1. Матурлыкны, гүзәллекне тоя белү, әйбер яки күренешләргә эстетик бәя бирә белү сәләте. Исем янында зәүкында формасында: манера, алым, мода авыл зәүкында киенгән 2. Ләззәт, рухи рәхәтлек, кәеф, хозур. Кызык эш итеп түгел, бер зәвык итеп кенә… …
10килешле — (КИЛЕШСЕЗ) – 1. Килешеп торган, матур, җыйнак (кием һ. б.) 2. Фикергә туры килә торган, урынлы, сүз сөрешенә яки әхвәлгә яраклы. Оста, төзек итеп, кызыклы итеп 3. Әдәпле, тәртипле, күркәм …
- 1
- 2